Fridrih Pops
| Fridrih Pops | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | Friedrich Pops 25. 11. 1874. Beograd, Kneževina Srbija |
| Smrt | 25. 5. 1948. (dob: 73) Beograd, FNR Jugoslavija |
| Nacionalnost | Jugoslaven |
| Etnicitet | Jevrej[1] |
| Državljanstvo | FNR Jugoslavija |
| Alma mater | Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu |
| Zanimanje | advokat |
| Poznat/a po | predsjednik SJOJ-a (1933-1948) |
| Mandat | predsjednik SJOJ-a |
| Prethodnik | Hugo Spitzer |
| Nasljednik | Albert Vajs |
| Politička partija | JDS |
| Suprug/a | Ruža Pops |
| Djeca | Ela (Pops) Ivković Olga (Pops) Timotijević |
| Roditelji | Samuilo Pops Karolina (Berger) Pops |
| Rodbina | Milutin Ivković (zet) Gordana Ivković (unuka) Mirjana Ivković (unuka) |
Fridrih Pops (rođen: Friedrich Pops) (Beograd, 25. 11. 1874 – Beograd, 25. 5. 1948), istaknuti jugoslavenski advokat, predsednik Aškenaske opštine u Beogradu i predsednik Saveza jevrejskih opština Jugoslavije (SJOJ) od 1933 do 1948 godine.
Biografija[uredi | uredi kod]
Fridrih Pops je rođen 25. 11. 1874 godine u Beogradu za vrijeme Kneževine Srbije. Potječe iz jevrejske porodice Samuila i Karoline Pops. Otac mu je po zanimanju bio lekar i predsjednik Aškenaske opštine u Beogradu. Fridrih je u Beogradu završio osnovnu školu i Prvu mušku gimnaziju. Posle mature, proveo je godinu dana na abiturijentskom kursu Ekonomskog fakulteta Univerziteta u Beču. Završio je studij prava na Pravnom fakultetu Univerzitetu u Beogradu. Posle studija, kraće vreme je radio u sudu a zatim u Ministarstvu spoljnih poslova Kraljevine Srbije. Advokatsku kancelariju otvorio je 1901 godine u Beogradu. Kao rezervni oficir vojske Kraljevine Srbije, učestvovao je u Prvom svetskom ratu. Za ratne zasluge, odlikovan je Zlatnom medaljom za hrabrost. Nakon povlačenja preko Albanije, otišao je u Švajcarsku na lečenje, te je u Cirihu usavršio pravne nauke, a titulu doktora stekao je 1918 godine. Fridrih se vratio u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca (SHS) tj. Beograd 1919 godine. Učestvovao je u radu na donošenju Zakona o jevrejskoj verskoj zajednici Kraljevine SHS. Bio je član Jugoslovenske demokratske stranke. U Beogradskoj opštini je od 1919 do 1936 bio odbornik i zamenik predsednika 1920 godine. U više navrata, predstavljao je Beograd u inostranstvu. Za narodnog poslanika kandidovan je više puta. Na čelu Jevrejske aškenaske opštine, nalazio se od 1910 do 1941 godine. U tom periodu, ojačao je brojčano slabu opštinu, premostio razlike sa Sefardskom opštinom te bio inicijator i glavni organizator podizanja Beogradske sinagoge u Kosmajskoj ulici, koja je osveštana 1926 godine. Bio je jedan od osnivača SJOJ-a 1919 godine u Osijeku, prvi potpredsednik, predsednik Izvršnog odbora sa sedištem u Beogradu i, od Petog kongresa Saveza održanog 1933, pa do smrti, predsednik SJOJ-a. Aktivno je sarađivao u radu "Keren Kajemeta" i "Keren Hajesoda". Bio je potpredsednik Saveza cionista Jugoslavije i član uprava društava "Nasušni hleb" i "Sveti Sava". Zaslužan je za prihvatanje, zbrinjavanje i pružanje pomoći jevrejskim izbeglicama iz Nacističke Nemačke pred Drugi svetski rat. Jedan je od osnivača masonske lože "Benei Berit Srbija 1911". Na osnivačkoj skupštini Jugoslovensko-palestinskog privrednog komiteta u Beogradu, 1933, Fridrih je bio izabran je za predsednika Komiteta. Bio je među članovima Upravnog odbora Industrijske banke. Posle bombardovanja Beograda, sa porodicom je krenuo ka jadranskoj obali ali se, došavši do Neretve, vratio u Beograd, gde je uhapšen i sproveden u logor u Gracu. Nakon ispitivanja i mučenja, bio je pušten i ponovo se vratio u Beograd. Promenjenog izgleda i sa lažnim dokumentima, skrivao se, uz dosta sreće, po Beogradu i okolini. Odmah po oslobođenju, započeo je obnovu rada SJOJ-a. Fridrih Pops je umro u Beogradu 25. 5. 1948 godine.[1][2]
Porodica[uredi | uredi kod]
Fridrih Pops je bio oženjen za Ružu Pops sa kojom je imao dvije kćerke, Elu i Olgu. Ela se 1. 10. 1930 udala za poznatog jugoslovenskog nogometnog reprezentativca Milutina Ivkovića, dok je druga kćer Olga bila udata za poznatog novinara Politike Dušan Timotijevića.[3]
Reference[uredi | uredi kod]
Literatura[uredi | uredi kod]
- Nećak, Aleksandar (2011). Znameniti Jevreji Srbije, Beograd: Savez jevrejskih opština Srbije. ISBN 978-86-915145-0-1