Anju
Anju
안 | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 39°37′N 125°39′E / 39.617°N 125.650°E | |
| Država | 
|
| Provincija | Južni P’yŏngan |
| Površina | |
| - Ukupna | 433 km²[1] |
| Stanovništvo (2008.) | |
| - Urbano područje | 167,646[2] |
| - Područje utjecaja | 240,117[1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 555 stan / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+8 (UTC) |
| Karta | |
  Anju Pozicija Anjua u Demokratskoj Narodnoj Republici Koreji | |
Anju ili Anju-si (korejski: 안|주|시) je grad od 240,117 stanovnika[1] (167,646 u centru[2]) na zapadu Demokratske Narodne Republike Koreje u Provinciji Južni P’yŏngan.[1]
Anju je poznat kao novi industrijski izgrađen nakon 70-ih, ali i kao vrlo stara utvrda sa tri pojasa bedema.[1]
Anju leži na rijeci Ch'ŏngch'ŏn skoro na granici Južnog i Sjevernog Hamgyŏnga[1], udaljen šesdesetak km sjeverno od provincijskog centra P'yŏngsŏnga. Teren je uglavnom ravničarski osim na jugu gdje se uzdiže masiv Myohyang.[1]
Grad ima kontinentalnu klimu sa prosječnom temperaturom od -7,3 °C u januaru i 23.8 °C u augustu.[1]
Administrativno je podjeljen na 21 dongova (kvartova) i 22 ria (sela), tako da 69.8 % njegovih stanovnika živi u urbanim a 30.2 % u ruralnim dijelovima.[1]
.jpg)
Anju je nikao na putu od juga prema sjeveru kao trgovište. Još za Dinastije Goryeo je opasan bedemima. Za Dinastije Joseon izgrađen je novi (vanjski) pojas bedema, a u 17. vijeku i treći - novi pojas bedema.[1]
U vrijeme Japanske okupacije bio je centar poljoprivrednog kraja, sa nešto malo mlinova i predionica svile. Za Korejskog rata teško je razoren, naročito stari bedemi, koji su restaurirani 1977.[1] U industrijski grad se počeo transformirati kad je 70-ih podignut kemijski kompleks Namhung. Nakon njega podignuta je termoelektrana (71 - 1977) a nakon njih i druge tvornice.[1]
Status grada -si dobio je 1987.[1]
Pored bedema, najveće atrakcije su park Chilsong sa svojih sedam jezera i veliko akumulaciono jezero Yonpung-ho, kog zovu more u planini[1], udaljeno petnaestak km od centra grada prema istoku.
Anju je danas grad kemijske industrije i mašinogradnje i kemijske industrije. Ravnica uz rijeku je ratarski kraj poznat po riži i kukuruzu. Okolica je i rudarski kraj u kom se iskapa ugljen, željezna ruda, olovo, grafit i vapnenac.[1]
