Ali Kardoš
| Ali Kardoš | |
|---|---|
| Rođenje | Aladar Kardoš 4. 2. 1914. Murska Sobota, Austro-Ugarska Monarhija |
| Smrt | februar 1945. (dob: 30-31) Flossenbürg, Treći Reich |
| Uzrok smrti | ubijen tijekom Holokausta |
| Nacionalnost | Jugoslaven |
| Etnicitet | Židov[1] |
| Državljanstvo | Kraljevina Jugoslavija |
| Roditelji | Ignac Kardoš |
Ali Kardoš (Murska Sobota, 4. 2. 1914 - Flossenbürg, Treći Reich, 1945), jugoslavenski komunist, publicist-pjesnik i učesnik Narodnooslobodilačke borbe (NOB).
Biografija[uredi | uredi kod]
Aladar Kardoš je rođen 4. 2. 1914 godine Murskoj Soboti za vrijeme Austro-Ugarske Monarhije. Naprednom omladinskom pokretu je pristupio u gimnaziji, zbog čega je bio i isključen iz gimnazije. Školovanje je potom nastavio u Čakovcu, gde se i zaposlio po završetku trgovačke škole. Godine 1933 postao je član prve partijske ćelije u Prekomurju. Uspeo je aktivirati sindikalnu organizaciju u tvornici rublja u kojoj je radio. Zbog organizovanja štrajka radnika, u toj tvornici, bio je otpušten iz službe. Nakon toga je otišao u Lendavu, gde je uređivao list "Ljudska pravica". Također je sarađivao i u nekim drugim komunističkim časopisima. Kada je redakcija lista "Ljudska pravica" premeštena u Ljubljanu, Ali je također preselio u Ljubljanu. Svoje revolucionarne pjesme je objavio mnogim časopisima, kao i radove iz oblasti socijalne problematike. Izabran je za člana Kotarskog komiteta Komunističke partije Slovenije (KPS) za Prekomurje. Godine 1940, kao komunista, je bio interniran u koncentracioni logor u Bileći. Po okupaciji Kraljevine Jugoslavije učestvovao je u organizovanju ustanka u Prekomurju. U drugoj polovini 1941 bio je uhapšen od mađarskih fašista, ali na policiji nije ništa priznao. Odveden je u zatvor u Sombathelju u kojem je bio izložen zverskom mučenju. Početkom 1944 godine Ali je odveden na prisilan rad u Borski rudnik, a po povlačenju uprave rudnika ispred partizanskih jedinica dospeo je u logor u Flosenburg, gde je i umro u februaru 1945 godine.[1]
Reference[uredi | uredi kod]
Literatura[uredi | uredi kod]
|
Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi. |
- Romano, Jaša (1980). Jevreji Jugoslavije 1941-1945: žrtve genocida i učesnici narodnooslobodilačkog rata, Beograd: Jevrejski Istorijski Muzej, Saveza jevrejskih opština Jugoslavije.