Tomás Cipriano de Mosquera
| Tomás Cipriano de Mosquera | |
 Tomásov fotoportret | |
| Biografija | |
|---|---|
| Ime pri rođenju | Tomás Cipriano de Mosquera y Arboleda |
| Datum rođenja | 20. septembar 1798. |
| Mesto rođenja | Popayán (Vicekraljevstvo Nova Granada) |
| Datum smrti | 7. oktobar 1878. |
| Mesto smrti | Puracé-Coconuco (Sjedinjene Države Kolumbije) |
| Veroispovest | katolik |
| Supružnik | Mariana Arboleda y Arroyo (1820–1867) María Ignacia Arboleda (1872–1878) |
| Mandat(i) | |
| 4 predsednik Sjedinjenih Država Kolumbije | |
| 1866. — 1867. | |
| Prethodnik | José María Rojas Garrido |
| Naslednik | Joaquín Riascos |
| 1 predsjednik Sjedinjenih Država Kolumbije | |
| 1863 — 1864 | |
| Naslednik | Manuel Murillo Toro |
| 3 predsjednik Granadinske Konfederacije | |
| 1861 — 1863 | |
| Prethodnik | Bartolomé Calvo |
| Naslednik | - |
| 4 predsjednik Republike Nova Granada | |
| 1845 — 1849 | |
| Prethodnik | Pedro Alcántara Herrán Zaldúa |
| Naslednik | José Hilario López |
uredi  |
|
Tomás Cipriano de Mosquera (Popayán, 20. septembar 1798. - Puracé-Coconuco, 7. oktobar 1878.), bio je predsjednik Republike Nove Granade od 1845. do 1849., a nakon tog i Granadinske Konfederacije (1861.-1863.) i Sjedinjenih Država Kolumbije u dva mandata (1863.-1864. i 1866.-1867.)
Ono što je interesantno je da je za svog prvog mandata bio konzervativac, a nakon tog liberal.[1]
Kao član bogate i vrlo utjecajne porodice u Vicekraljevstvu Nova Granada, Mosquera je karijeru započeo u vojsci Simóna Bolívara u koju je stupio sa 15 godina, da bi sa 30 postao brigadni general.[1]
Politikom se počeo baviti 1834. kad je izabran za poslanika u kongresu. Kao kandidat za predsjednika vladajuće konzervativne partije pobjedio je na izborima 1845. Za svog kratkog mandata koji je trajao do 1849., pokrenuo je brojne ekonomske reforme.[1]
Sve do kraja 1850-ih, tadašnju Kolumbiju razdirao je građanski rat u kom su se liberali i konzervativci borili za kontrolu. Mosquera koji je tad bio guverner Departmana Cauca stao na stranu liberala, i sa vojskom iz departmana zauzeo u julu 1861. Bogotu i proglasio se predsjednikom. Vladao je kao diktator sve do donošenja novog liberalnog ustava 1863., koji je skratio mandat predsjednika na dvije godine i promjenio ime države u Sjedinjene Države Kolumbije.[1]
Kako mu ni liberali nisu potpuno vjerovali, ograničili su mu prvi mandat na jednu godinu (1864.-65). Na opće iznanađenje ponovno je izabran 1865. i ubrzo je uveo diktaturu. Srušen je s vlasti u državnom udaru 1867., i prognan iz zemlje na dvije godine. Nakon povratka u zemlju bio je predsjednik novosnovane Države Cauca i njen senator, a iz javnog života i svih funkcija se povukao 1876.[1]
