Prijeđi na sadržaj

Šestodnevni rat

Izvor: Wikipedija
Šestodnevni rat
Segment Bliskoistočni sukob

Okupirane teritorije u Šestodnevnom ratu
Datum 5. jun10. jun 1967.
Lokacija Bliski istok
Ishod Izraelska pobeda
Teritorijalne
promjene
Izrael zauzeo Pojas Gaze, Sinajsko poluostrvo, Zapadnu obalu (sa Istočnim Jerusalimom) i Golansku visoravan.
Sukobljene strane

Izrael
 Egipat
 Jordan
 Sirija
 Irak
Komandanti i vođe
Izrael Jicak Rabin,
Izrael Moše Dajan,
Izrael Uzi Narkis,
Izrael Izrael Tal,
Izrael Mordekaj Hod,
Izrael Arijel Šaron
Ujedinjena Arapska Republika Abdel Hakim Amer,
Ujedinjena Arapska Republika Abdul Munim Rijad,
Jordan Zaid ibn Šaker,
Jordan Asad Hanma,
Hafiz el Asad,
Irak Abdul Rahman Arif
Snage
64.000 (uključujući 214.000 rezervista)
300 borbenih aviona
800 tenkova[1]
Egipat: 240.000
Sirija, Jordan, i Irak: 307.000
957 borbenih aviona
2.504 tenkova[1]
Žrtve i gubici
Izrael 777 mrtvih
2.586 ranjenih[2]
 Egipat 11.500 mrtvih[3]
 Jordan 6.094 mrtvih[4]
 Sirija 1.000 mrtvih
45.000 ranjenih

Šestodnevni rat (Hebrejski: מלחמת ששת הימים, Milhemet Sheshet Ha Yamim; arapski: النكسة, an-Naksah, "Zastoj" ili حرب 1967, Ḥarb 1967, "Rat 1967"), također poznat kao Junski rat, Arapsko-izraelski rat 1967. ili Treći arapsko-izraelski rat, vodio se od 5. do 10. juna 1967. između Izraela s jedne i koalicije susjednih država koje su činili Egipat (tada poznat kao Ujedinjena Arapska Republika), Jordan i Sirija.

Do izbijanja sukoba je došlo tokom eskalacije napetosti između zaraćenih strana, koja je uključivala manje sukobe na izraelsko-sirijskog granici, egipatsku blokadu Tiranskog tjesnaca i egipatsku naredbu UN-ovim mirovnim snagama da se povuku sa demilitarizirane zone na Sinaju, uspostavljene nakon sueske krize. Rat je otpočeo iznenadnim masovnim napadom izraelske avijacije na egipatske aerodrome koji su doveli do gotovo potpunog uništenja egipatske avijacije; tako stvorena zračna nadmoć je omogućila Izraelcima da potpuno razbiju egipatsku vojsku na Sinajskom poluotoku i za samo nekoliko dana izbije na Sueski kanal. Izraelci su istovremeno napali i jordanska područja zapadno od rijeke Jordan, koje su osvojili zajedno sa Istočnim Jeruzalemom. U završnoj fazi su sirijske snage protjerane sa Golanske visoravni. Arapske zemlje, koje su ostale bez 70 % cjelokupnog naoružanja su prisiljene tražiti primirje, koje je uspostavljeno uz posredovanje UN.

Rezultat rata je bila okupacija Pojasa Gaze, Zapadne obale i Golanske visoravni koja dan-danas traje i koja je izvor stalnih napetosti i učestalih eskalacija arapsko-izraelskog sukoba.

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 Tucker 2004, str. 174
  2. Bard & Schwartz 2005, str. 127
  3. Korany 2005, str. 25
  4. Brecher 1974, str. 432

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Bard, Mitchell Geoffrey; Schwartz, Moshe (2005). One Thousand and One Facts Everyone Should Know about Israel. Rowman & Littlefield. ISBN 9780742543584. 
  • Brecher, Michael (1974). Decisions in Israel's foreign policy. Oxford University Press. 
  • Korany, Bahgat (2005). The Changing Middle East: A New Look at Regional Dynamics. American Univ in Cairo Press. ISBN 9789774163531. 
  • Tucker, Spencer (2004). Tanks: An Illustrated History of Their Impact. ABC-CLIO. ISBN 1-57607-995-3. 

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]