Trosa
 | |
| Koordinate: 58°54′N 17°33′E / 58.900°N 17.550°E | |
| Država |  Švedska
|
| pokrajina | Södermanland |
| grofovija | Södermanland |
| Općina | Trosa |
| Površina | |
| - Urbano područje | 3.6[1] |
| - Područje utjecaja | 210.99[1] |
| Stanovništvo | |
| - Urbano područje | 5,027[1] |
| - Urbana gustoća | 1,396.4 stan. / km²[1] |
| - Područje utjecaja | 11,462 [1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 54.3 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Službena stranica www.trosa.se | |
| Karta | |
  Trosa | |
Trosa je grad od 5,027 stanovnika[1], na jugoistoku Švedske, on je i administrativni centar Općine Trosa koja ima 11,462 stanovnika.[1]
Geografske karakteristike[uredi - уреди | uredi izvor]
Trosa leži u Grofoviji Södermanland, na ušću rijeke Trosaån u zaljev Baltičkog mora, udaljena oko 30 km južno od Södertäljea.
Historija[uredi - уреди | uredi izvor]
Ime Trosa javlja se prvi put oko 1280., ali se za naselje bogato željeznom rudom koje se nalazilo oko 7 km sjeverno od današnje Trose, zna tek od 1383. Ono je bilo i važna veza sa krajevima u unutrašnjosti, jer je tad rijeka Trosaån bila plovna.[2]
Poljoprivredna proizvodnja bila je ekonomska baza okolice Trose, ali grad je u to vrijeme živio od trgovine željeznom robom.[2]
Podizanje morskog dna, i zasipavanje luke tokom 16. vijeka, dovelo je do toga da su se stanovnici Trose preselili na današnju lokaciju početkom 17. vijeka.[2]
Trosa je povelju o statusu grada dobila 1610., u to vrijeme ribarstvo je bilo glavna privredna aktivnost, tako da se oko 1770. 100 od njegovih 500 stanovnika, time bavilo.[2]
Trosa je ostala jedan od najmanjih švedskih gradova, čiji se stanovnici bave trgovinom i zanatsvom.[2]
Izvori[uredi - уреди | uredi izvor]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 „Sweden: Södermanland” (engleski). City population. http://www.citypopulation.de/php/sweden-sodermanland.php. Pristupljeno 09. 06. 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Trosas historia” (švedski). Urbanhistory. http://urbanhistory.historia.su.se/cybercity/stad/trosa/historia.htm. Pristupljeno 09. 06. 2015.
