Santiago del Estero
Santiago del Estero
| |
|---|---|
.jpg) | |
| Koordinate: 27°47′S 64°16′W / 27.783°S 64.267°W | |
| Država |  Argentina
|
| Provincija | Santiago del Estero |
| Osnovan | 1553.[1] |
| Vlast | |
| - Intendante | Norma Isabel Fuentes |
| Površina | |
| - Ukupna | 2.116 km²[2] |
| Visina | 182 m[1] |
| Stanovništvo (2010.) | |
| - Urbano područje | 252,192[1] |
| - Područje utjecaja | 401,800[3] |
| Vremenska zona | UTC-3 (UTC) |
| Poštanski broj | G4200 |
| Pozivni broj | 0385 |
| Karta | |
  Santiago del Estero | |
Santiago del Estero je grad i općina od 252,192[1] i aglomeracija od 401,800 stanovnika[3]na sjeveru Argentine u Istoimenoj provinciji u kojoj je administrativni centar[4]
Karakteristike[uredi | uredi kod]
Santiago del Estero leži duž rijeke Dulce, udaljen 1,123 km od sjeverozapadno od glavnog grada Buenos Airesa.
Historija[uredi | uredi kod]
Santiago del Estero je najstarije španjolsko naselje na tlu Argentine, kog je 1553. osnovao konkvistador Francisco de Aguirre.[2]
Argentinski historičari ustanovili su da je on to napravio po nalogu guvernera Čilea Pedra de Valdivije. Francisco je zapravo zauzeo naselje Del Barco kog je osnovao 1550. njegov kolega Juan Núñez de Prado. On je uhapsio Juana Núñeza i otpravio u Čile, i prezvao naselje u Santiago del Estero. Valdivia je tako želio proširiti svoju jurisdikciju, ali je postojalo nepisano pravilo među konkvistadorima, ukoliko bi neko od njih otkrio da je neki od kolega osnovao naselje na teritoriju koje je u njihovoj jurisdikciji, treba pričekati da viša vlast odluči tko ima pravo. Aguirre je prekršio to pravilo, mogao je vladati, ali ne i osnivati, zbog tog su ga 1556. njegovi vojnici uhapsili i predali sudu, na kom je osuđen 1570. i protjeran iz Tucumána.[2]
Sud u Limi naredio je da se Núñez de Prado vrati na dužnost u grad koji je osnovao,tako ispada da je Santiago del Estero osnovan 1550. a ne 1553.[2] Gotička crkva San Francisco Solano podignuta je 1590.[4]
Santiago se u veliki grad počeo transformirati početkom 20. vijeka, kad su izgrađene avenije, vodovod (1907), bolnica, teatar (1911.)[2]
Prva televizijska mreža na sjeveru zemlje Channel 7, proradila je 1960-ih, tad je osnovan i Katolički univerzitet, a javni univerzitet Santiago del Estero 1970-ih.[2]
Privreda i transport[uredi | uredi kod]
Santiago del Estero je grad prehrambene industrije, koja prerađuje proizvode okolice u kojoj je klima vruća i sušna. Ipak navodnjavane oranice daju značajne prinose pšenice, pamuka, lana, kukuruz) i lucerne.[4]
Grad je cestama i željeznicom povezan sa gradovima na sjeverozapadu Argentine i lukama u Santa Feu i Rosariju.[4] Pored tog ima i aerodrom Vicecomodoro Angel de La Paz Aragonés (IATA: SDE, ICAO: SANE)[5]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Santiago del Estero in Capital (Santiago del Estero)” (engleski). City Population. Pristupljeno 18.10.2023.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 „Historia de la Ciudad de Santiago del Estero” (španjolski). Municipalidad de Santiago del Estero. Pristupljeno 18.10.2023.
- ↑ 3,0 3,1 „Argentina: Urban Agglomerations” (engleski). City Population. Pristupljeno 18.10.2023.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 „Santiago del Estero Argentina” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 18.10.2023.
- ↑ „Vicecomodoro Angel de La Paz Aragonés Airport” (engleski). Skybrary. Pristupljeno 18.10.2023.
