Rudolf I Habsburški
| Rudolf I Habsburgški | |
|---|---|
| |
| Rudolfova skulptura u Katedrali u Speyeru | |
| Njemački kralj (formalno Njemačko-rimski kralj) | |
| Vladavina | 1273. - 1291. |
| Prethodnik | Interregnum |
| Nasljednik | Adolf Nassauski |
| Austrijski i štajerski vojvoda | |
| Vladavina | 1278. - 1282. |
| Prethodnik | Otakar II |
| Nasljednik | Albrecht I Habsburgški |
| Koruški vojvoda | |
| Vladavina | 1278. - 1286. |
| Prethodnik | Otakar II |
| Nasljednik | Meinhard |
| Supruge | Gertrude Hohenburgška, Isabella Burgundska |
| Djeca | Mathilde, Albrecht I, Katharina, Agnes, Hedwiga, Clementia, Guta, Hartmann, Rudolf II i Karl |
| Dinastija | Habsburg |
| Otac | Albrecht IV |
| Majka | Hedwiga Kiburgška |
| Rođenje | 1. maj 1218. Zamak Limburgh (Breisgau) |
| Smrt | 15. jul 1291. Speyer (Njemačka) |
| Pokop | Katedrala u Speyeru |
Rudolf I Habsburgški (Zamak Limburgh, 1. maj 1218.- Speyer, 15. jul 1291.), bio je austrijski i štajerski vojvoda pod vladarskim imenom Rudolf IV od 1278. - 1282., i njemački kralj od 1273. - 1291.[1] kao prvi član Habsburgške dinastije izabran na to mjesto.
Rudolf je rođen kao najstariji sin habsburgškog grofa Albrechta IV i njegove žene Hedwige Kiburgške. Nakon očeve smrti 1239. nastavio je upravljati očevim domenama po Gornjem Alzasu, Aargau i Breisgau iz porodičnog Zamka Habsburg.
Čvrsto se držao savezništva sa Hohenstaufenovcima Fridrikom II i njegovim sinom Konradom IV pa se uz njihovu pomoć uspio teritorijalno proširiti.
Nakon njihova izumiranja 1268. nastupio je devetnaestogodišnji period interregnuma u kom su se brojni vladari uzaludno nadmetali nebi li ih elektori izabrali za Njemačko-rimskog kralja. Na kraju je to uspjelo tadašnjem ausajderu Rudolfu koji je 1273. uspio uvjeriti elektore da njega izaberu za Njemačkog kralja.[1]
Nakon tog se okrenuo protiv rivala češkog kralja Otakara II Přemysla, kog je istjerao iz austrijskih i štajerskih zemalja. Kad se on pokušao vojskom vratiti na tron, pobjedio ga je i ubio u Bitci na Moravskom polju 26. augusta 1278.[1]
Nakon tog je 27. decembra 1282. proglasio svoje sinove Albrechta i Rudolfa vojvodama i prepustio im upravljanje nad austrijskim - štajerskim i koruškim vojvodstvom, i na taj način utemeljio daljnju vlast Habsburgovaca po austrijskim zemljama.[1]
Iako je to silno želio i puno truda uložio u to, nije mu uspjelo da bude okrunjen za cara Svetog Rimskog Carstva.[1]
- Rudolf I (en)
| Prethodnik: | Njemački kralj (1298.- 1291.) | Nasljednik: |
| Interregnum | Adolf Nassauski |
| Prethodnik: | Austrijski i Štajerski vojvoda (1278.-1282) | Nasljednik: |
| Otakar II | Albrecht I |
| Prethodnik: | Koruški vojvoda (1278.-1282) | Nasljednik: |
| Otakar II | Meinhard |
.svg)