Pim de la Parra
| Pim de la Parra | |
|---|---|
.jpg) | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 5. siječnja 1940. Paramaribo, Surinam |
| Pseudonim | Ronald da Silva |
| Državljanstvo |  surinamsko nizozemsko |
| Profesionalne informacije | |
| Obrazovanje | Nizozemska filmska akademija Amsterdam, Nizozemska |
| Zanimanje | redatelj, producent, scenarist |
| Opus | |
| Djelatni period | 1965. – danas |
| Znamenita djela | |
Pim de la Parra (Paramaribo, 5. siječnja 1940.), surinamsko-nizozemski redatelj portugalskog porijekla.[1] Godine 1976. režirao je film Wan Pipel, koji se danas smatra prvim surinamskim filmom u historiji.
Rođen je u Paramaribu, a školovao se na Nizozemskoj filmskoj akademiji.[2] Od 1963. godine bio je član uredništva filmskog časopisa Skoop, koji su ranije utemeljili studenti Akademije.[2] Od 1967. do 1976. godine režirao je filmove za nezavisnu produkcijsku kuću Scorpio Films, čiji je čelnik bio nizozemski redatelj Wim Verstappen.
Nakon serije kratkometražnih filmova, godine 1969. godine režirao je svoj prvi dugometražni film, Bezeten, Het Gat in de Muur, čiji su scenarij uz de la Parru supotpisali Verstappen i veliki Martin Scorsese.[3] Dvije godine kasnije s Verstappenom je producirao film Blue Movie, jedan od seksualno najeskplicitnijih filmova toga vremena, čiji je realistični prikaz erotike zbunio kritičare i cenzore. Uslijedili su filmovi Frank en Eva (1973.), Alicia (1974.), Dakota (1975.) i Mijn Nachten met Susan, Olga, Albert, Julie, Piet & Sandra (1975.), koji zajedno čine erotsku tetralogiju koju je de la Parra napisao zajedno s Charlesom Gormleyjem. Od ta četiri filma, de la Parra je režirao filmove Frank en Eva i Mijn Nachten met Susan, Olga, Albert, Julie, Piet & Sandra.
Godne 1976. režirao je film Wan Pipel, koji se danas smatra prvim surinamskim filmom u historiji te prvim filmom u kojem su glumili samo glumci iz Surinama. U to je doba de la Parra živio u Nizozemskoj, ali je 1996. godine, kada se vratio u Surinam, osnovao Surinamsku filmsku akademiju.[4] No, zbog manjka financijske potpore od strane države, surinamska je kinematografija bila slabo razvijena, a tijekom financijske krize iz 1990-ih godina, sva su kina u zemlji bila zatvorena.[5][6] Postepena obnova uslijedila je u XXI. vijeku, kada nastaje i još jedan de la Parrin film, Het geheim van de Saramacca rivier (2007.). Bio je to prvi film koji je producirala Surinamska filmska akademija.
Filmografija[uredi | uredi kod]
- Napomena: Podaci su posljednji put ažurirani 8. prosinca 2023. godine. Postoji mogućnost da naknadno obznanjene informacije i snimljeni uraci nisu evidentirani, tako da Vas pozivamo da članak nadopunite potrebnim podacima.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ „A Paradox in Caribbean Cinema? An Interview with Minimal Movie Filmmaker Pim de la Parra, Pragmatic Dreamer from Suriname”.
- ↑ 2,0 2,1 „Skoop and Skrien: A New Wind”. eyefilm.nl. 19 April 2017. Pristupljeno 20 September 2023.
- ↑ „Obsessions – Hitchcock, Scorsese en seks” (Dutch). Neerlands Filmdoek. 4 June 2007.
- ↑ Rist 2014: str. XLIX
- ↑ Vlam P.. „The Back Lot brings the magic of film to Suriname”. www.powerofculture.nl. Arhivirano iz originala na datum 4 August 2016. Pristupljeno 2022-02-12.
- ↑ Martens, Emiel (December 7, 2015). „A Paradox in Caribbean Cinema?”. Imaginations. DOI:10.17742/IMAGE.CCN.6-2.8. Pristupljeno 12 February 2022.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Pim de la Parra: Prins Pim. Overdenkingen van een levensgenieter, Peter Loeb Uitgever, Amsterdam 1978. ISBN 9789062130474
- Bodil de la Parra: Het verbrande huis. Een Surinaamse familiegeschiedenis, Lebowski Publishers, Amsterdam 2020. ISBN 9789048849208
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Pim de la Parra na sajtu IMDb
