Gotovuša (Štrpce)

Gotovuša
Gotovuša;
Osnovni podaci
Država	Srbija
Pokrajina	Kosovo i Metohija
Upravni okrug	Kosovski
Opština	Štrpce
Stanovništvo
Geografija
Koordinate	42°14′55″N 21°04′22″E / 42.2486°N 21.0728°E
Nadmorska visina	1064 m
	; Gotovuša Gotovuša na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj	0290
Registarska oznaka	UR

Za ostale upotrebe, v. Gotovuša.

Koordinate: 42° 14′ 55" SGŠ, 21° 04′ 22" IGD Gotovuša (albanski: Gëtovushë) je naselje u opštini Štrpce na Kosovu i Metohiji. Atar naselja se nalazi na teritoriji katastarske opštine Gotovuša površine 1611 ha. Gotovuša se prvi put pominje u otomanskom popisu iz 1455. godine, kao veliko selo sa 64 srpske kuće i pravoslavnim sveštenikom. U selu postoji Crkva Svetog Nikole iz druge trećine XVI veka, koja se danas nalazi pod zaštitom Republike Srbije, kao spomenik kulture od izuzetnog značaja^[1], u sklopu spomeničke celine Crkve Sirinićke župe. Ranije je verovatno bila posvećena Svetom Dimitriju ili je bio Hram Svetog Spasa. Druga gotovuška crkva je posvećena Uspenju Presvete Bogorodice^[2]. Iznad sela, u blizini stare tvrđave Zidovce, stoje tragovi neke stare crkve.

Poreklo stanovništva po rodovima

Podaci iz 1938^[3]:

Bugarkini (4 kuća, Sv. Petka), starosedeoci. Prezime im je dato po tome što se neko od njihovih predaka na pečalbi oženio Bugarkom.
Kosmoćevići (18 kuća, Sv. Petka) su nepoznate starine.
Đurđevići i Kućanovići (18 kuća, Sv. Petka) su nepoznate starine.
Kevkići (25 kuća) i Toroćevi (23 kuća), oba sa slavom Sv. Nikole, doseljeni krajem XVIII veka iz okoline Skadra, iz sela Seroja. Pojasevi unazad za Kevkiće od doseljenja: Dobrosav 90 godina, Simeon, Milenko, Stevan.
Projčevići (2 kuća, Sv. Nikola), doseljeni iz Pološke oblasti. Pri doseljenju su slavili Sv. Arhanđela, pa kako su bili jedini u selu s tom slavom, a siromasi, to nisu mogli da izdrže sa dočekom gostiju, te su promenili slavu i uzeli dan Sv. Nikole, koji su još neki slavili.
Stojčevići (8 kuća, Sv. Arhanđeo), takođe doseljenici iz Pološke oblasti.
Čantrići (24 kuća, Sv. Petka), doseljeni oko 1830. godine iz Semanja kod Kačanika. Dalja starina im je u Burniku kod Uroševca.

Naselje ima srpsku etničku većinu.

Etnički sastav prema popisu iz 1981.
Srbi			971	98.58%
ostali			14	1.42%