Estremoz
Estremoz
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 38°51′N 7°35′W / 38.850°N 7.583°W | |
| Država |  Portugal
|
| Distrikt | Évora |
| Regija | Alentejo |
| freguesie | Arcos, Glória, Estremoz, Évora Monte, Ameixial, São Bento do Cortiço i Santo Estêvão, São Lourenço de Mamporcão i São Bento e Ana Loura, São Domingos de Ana Loura, Veiros |
| Gradska prava | 1258.[1] |
| Vlast | |
| - Presidente | José Daniel Pena Sádio |
| Površina | |
| - Ukupna | 513,8 km²[2] |
| Visina | 425[2] |
| Stanovništvo (2011.) | |
| - Grad | 14,318[2] |
| - Gustoća | 27,87 stan/km²[2] |
| Vremenska zona | UTC+0 (UTC) |
| Poštanski broj | 7100[2] |
| Karta | |
  Estremoz Pozicija Estremoza u Portugalu | |
Estremoz je grad i općina od 14,318 stanovnika[2] na sjeveru Portugala u Distriktu Évora.
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Estremoz je udaljen 46.5 km sjeveroistočno od svog administrativnog centra Évore.
Općina se sastoji od 9 freguesia; Arcos, Glória, Estremoz, Évora Monte, Ameixial, São Bento do Cortiço i Santo Estêvão, São Lourenço de Mamporcão i São Bento e Ana Loura, São Domingos de Ana Loura i Veiros.[1]
Historija[uredi | uredi kod]
Iako postoje dokumenti da je za rimskih vremena bio grad, za rekonkviste je spao na maursko selo. Za portugalske vlasti je 1211. darovan kao feud redovnicima iz Avisa. Prvu povelju dobio je 1258. od Afonsa III.[1]
U 13. vijeku su tu vođeni pregovori o zarukama kralja Dinisa sa budućom kraljicom Isabelom od Aragona, koja je kasnije i umrla u gradskoj vijećnici. I kralj Pedro I je dugo živio ovdje sve do 1367. kad je umro.[1]
Estremoz je bio mjesto sastanka Cortesa 1417., koji je raspravljao o načinu kako da prikupi sredstva za odbranu Ceute. Novu povelju dobio je 1512. od kralja Manuela I. Za incidenta 17. augusta 1698. eksplodirala je barutana i pritom razorila nekoliko kuća, koje su po naredbi kralja Afonso V ponovo sagrađene.[1].
Od historijske baštine ima ruine zamka Évora Monte, sa palačom i tornjem podignutim za rekonstrukcije u 15. vijeku. Gotičku crkvu São Francisco iz 13. vijeka, gradska vrata i bastione.[1]
Privreda[uredi | uredi kod]
Većina stanovnika radi u tercijarnom sektoru, nešto manje u prehrambenoj industriji koja prerađuje proizvode ratarsko-stočarske okolice.[1]
