Prijeđi na sadržaj

Christopher Marlowe

Izvor: Wikipedija
Christopher Marlowe
Anonimni portret u koledžu Corpus Christi na Cambridgeu za koji se vjeruje da prikazuje Christophera Marlowea
Biografske informacije
Rođenje26. septembar 1564 (krštenje)
Canterbury, Engleska
Smrt30. maj 1593 (starost: 29)
Deptford, Engleska
Nacionalnostengleska
Obrazovanje
Zanimanjedramatičar, pjesnik
Opus
cca. 1586–93
Književni pravacengleski renesansni teatar
Znamenita djela
Inspiracija
Potpis

Christopher Marlowe, Kit Marlowe[1] (kršten 26. februara 1564 – 30. maj 1593) poznat kao Otac engleske tragedije bio je engleski dramatičar, pjesnik i prevodilac koji je živio u elizabetanskoj eri. Marlowe je bio najpoznatiji i najugledniji elizabetanski tragičar svog vremena[2] Značajno je uticao na svog suvremenika Williama Shakespearea i smatra se njegovim prosvetarom, koji je poslije Marlowljeve nerazjašnjene smrti postao najpoznatiji dramatičar Engleske. Marlowljeve drame su poznate po korištenju tzv. "bijelog stiha" (blank verse) i protagonistima koji nastoje postići više nego što im to dozvoljavaju vlastite mogućnosti.

18. maja 1593. je protiv Marlowea izdat nalog za hapšenje; razlog nije poznat, iako se mislilo da je povezan sa optužbama za blasfemiju, odnosno njegov rukopis koji je sadržavao "opake heretičke koncepte". 20. maja je doveden na dvor te je ispitivan pred Tajnim savjetom, iako o tome nema potvrde u službenim dokumentima. Deset dana kasnije ga je proboden na smrt od strane Ingrama Frizeta. Da li je ubistvo povezano s njegovim hapšenjem, nikada nije bilo utvrđeno.[3]

Njegov život je bio kratak, ali je svejedno stvorio niz legendi i špekulacija koje ga opisuju kao obavještajca u službi Francisa Walsinghama, ateista, homoseksualca kao i stvarnog autora nekih od Shakespeareovih drama (tzv. Derogacija kralja ili Marlovijanska teorija).

Drame

[uredi | uredi kod]
  • Didona, kraljica Kartagine, (Dido, Queen of Carthage) (oko 1586) (moguće koautorstvo sa Tomas Neš)
  • Tamerlan Veliki (Tamburlaine the Great), deo 1 (prikazano 1587)
  • Tamerlan Veliki, (The Second Part of Tamburlaine the Great), deo 2 (okо 1587–1588)
  • Jevrejin s Malte, (The Jew of Malta) (оkо 1589)
  • Doktor Faust, (The Tragical History of Doctor Faustus) (оkо 1589, ili, оkо. 1593)
  • Еdvard II, (Edward II) (оkо 1592)
  • Мasakr u Parizu, (The Massacre at Paris) (оkо 1593)
  • Henri VI, koautorstvo na troknjižju Vilijama Šekspira.

Drama Lust's Dominion je već kod prvog objavljivanja 1657 pripisana da je autor Marlou, iako su naučnici i kritičari jednoglasno odbacili. Smatra se da je dramu napisao Tomas Deker u saradnji sa drugim piscima..

Poezija

[uredi | uredi kod]
  • Prevod prve knjige Lukanovih farsalija (datum nepoznat)
  • Prevod Ovidijevih Elegija (оkо 1580?)
  • The Passionate Shepherd to His Love (objavljena 1593)
  • Hero i Leander (оkо 1593, nezavršena; završioje је Džordž Čaplan, 1598)

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. "Christopher Marlowe je kršten kao 'Marlow,' ali je prezime ispisivao kao 'Marley' u jedinom sačuvanom potpisu." David Kathman. "The Spelling and Pronunciation of Shakespeare's Name: Pronunciation."
  2. Robert A. Logan, Shakespeare's Marlowe (2007) p.4. "During Marlowe's lifetime, the popularity of his plays, Robert Greene's...remarks...including the designation "famous", and the many imitations of Tamburlaine suggest that he was for a brief time considered England's foremost dramatist."
  3. Nicholl, Charles (2006). "By my onely meanes sett downe: The Texts of Marlow's Atheism", in Kozuka, Takashi and Mulryne, J.R. Shakespeare, Marlowe, Jonson: new directions in biography. Ashgate Publishing, p. 153.

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]