Nandor Glid
| Nandor Glid | |
|---|---|
| Rođenje | Subotica |
| Smrt | 31. 3. 1997 |
Nandor Glid (Subotica, 12. 12. 1924 — Beograd, 31. 3. 1997) je bio jugoslovenski vajar.
Biografija[uredi | uredi kod]
Rođen je 12. decembra 1924. godine u Subotici, u jevrejskoj porodici. Tokom Drugog svetskog rata izgubio je gotovo sve članove svoje porodice u nemačkim logorima. Spasio se pridruživši se Narodnooslobodilačkom pokretu. Tokom rata je nekoliko puta bio ranjen.
Nakon završetka rata, 1945. godine upisao se u školu za primenjenu umetnost. Tokom školovanja dobio je prvu nagradu za portret „Student“ na Jugoslovenskom nivou. Godine 1948. upisao je Akademiju primenjenih umetnosti u Beogradu, a 1950. osvojio prvu nagradu za skulpturu. Godine 1951. diplomirao je u klasi profesora Radeta Stankovića i Marina Studina.
Od kraja 1950-ih do kraja 1960-ih autor je spomenika u inostranstvu, a posle toga su njegova spomenička ostvarenja postavljana širom Jugoslavije. Bio je profesor Fakulteta primenjenih umetnosti i dizajna, a od 1985. do 1989. godine rektor Univerziteta umetnosti u Beogradu.
Godine 1997. nakon njegove smrti u Solunu je postavljeno njegovo delo „Menora u plamenu 2“. Nandor Glid je bio darovit umetnik i za crtež i grafiku.
Stvaralaštvo[uredi | uredi kod]
Autor je mnogih spomenika, od kojih su neki:
- spomenik stradalim Jugoslovenima u logoru Mauthauzenu, Mauthauzen 1958.
- spomenik stradalima u logoru Dahau, Dahau 1968.
- spomenik „Sto za jednog“, Kragujevac 1980.
- Spomenik borcima palim u borbi protiv fašizma 1941-1945, završen je 1953. godine i postavljen u Gradskom parku u Trebinju..
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Predstavljamo umetnika - Nandor Glid Arhivirano 2009-02-03 na Wayback Machine-u, pristupljeno 15. avgusta 2011.
- Preminuo vajar Nandor Glid, pristupljeno 15. avgusta 2011.