Četiri knjige (šijitizam)
Za četiri kanona konfucijanizma, vidite članak Četiri knjige (konfucijanizam).
Četiri knjige (arap. الكتب الأربعة, translit. al-kutub al-arba'a) ili četiri načela (arap. الأصول الأربعة, translit. al-usul al-arba'a) je termin koji imamitski šijiti koriste za njihove najznačajnije zbirke hadisa:
| Naslov | Autor | Br. hadisa |
|---|---|---|
| Al-Kafi ↓N1 | al-Kolajni | 16.199 |
| Man la jahduruhu al-Fakih | ibn Babavajh (šejh Saduk) | 9.044 |
| Tahzib al-Ahkam | al-Tusi | 13.590 |
| Al-Istibsar | al-Tusi | 5.511 |
Generalno, šijitski muslimani rabe drugačije zbirke hadisa u odnosu na sunite koji kao autoritativne zbirke drže tzv. Šest knjiga (Kutub al-sita). Šijiti mnoge sunitske prenosioce predaja smatraju nepouzdanima jer su mnogi od njih stali na stranu Abu Bakra, Omara i Osmana nauštrb Alija i ostatka Muhamedove porodice, odnosno iz razloga što je većina njih prenesena putem ličnosti koje su vodile rat protiv Ahl al-bajta ili su stali na stranu njihovih neprijatelja, poput Aiše i Talhe koji su ratovali protiv Alija u bitki kamile, zatim Muavije koji je uradio isto na Sifinu, ili drugih Omejada i njihovih saveznika koji su se borili protiv Huseina u bitki kod Karbale. Šijiti favoriziraju hadise koji su preneseni putem imama, Muhamedovih potomaka od Fatime Zahre.
Brojni istaknuti šijitski učenjaci pohvalili su Četiri knjige:
Autori Četiri knjige šijitizma su svjedočili da su hadisi u njihovim knjigama autentični (sahih), čvrsti i izvedeni iz izvora o čijoj su se ispravnosti usuglasili svi šijiti, te ako uzmete u obzir da su navedeni učenjaci (autori Četiri knjige) pouzdani, onda morate prihvatiti njihove izjave i njihovo pripovijedanje.
– Al-Hur al-Amili: Vasail al-Šija, XX, str. 104.
Al-Kafi, Al-Istibsar, Al-Tahzib i Man la jahduruhu al-Fakih su mutavatir (predaja s čvrstim dokazima) i po pitanju vjerodostojnosti njihovih sadržaja (hadisa) postoji konsenzus, a Al-Kafi je najstarija, najveća, najbolja i najautentičnija među njima.
– Abdul-Husein Šarafudin al-Musavi: Al-Muradžat, br. 110.
Al-Kafi je za Četiri knjige šijitizma poput Sunca među zvijezdama, a nepristranom promatraču uopće nije nužno tražiti lance prenositelja u ovoj knjizi jer objektivan pogled daje zadovoljstvo i sigurnost da su hadisi čvrsti i ispravni.
– Husein Nuri Tabarsi: Mustadrak al-Vasail, III, str. 532.
- ↑N1 Dijeli se na Usul al-Kafi, Furu al-Kafi i Ravdat al-Kafi.
- (en) Amir-Moezzi, Mohammad Ali (5. aprila 2012). „x. The roots of political Shiʿisms”. Islam in Iran. Encyclopædia Iranica. New York: Columbia University. Pristupljeno 3. decembra 2018.
- (en) Fyzee, A. A. A. (1986) [1971]. „Ibn Bābawayh (I)”. u: Lewis, B.; Ménage, V. L.; Pellat, Ch.; Schacht, J. H – Iram. Encyclopaedia of Islam. 3 (N. izd.). Leiden: E. J. Brill. str. 726-727. DOI:10.1163/1573-3912_islam_COM_0318. ISBN 9789004081185. ISSN 1573-3912. OCLC 5862820396.
- (en) Kazemi-Moussavi, Ahmad (24. februara 2012). „ii. In Shiʿism”. Hadith. Encyclopædia Iranica. New York: Columbia University. Pristupljeno 3. decembra 2018.
- (en) Kohlberg, Etan (20. jula 2004). Kolayni. Encyclopædia Iranica. New York: Columbia University. Pristupljeno 3. decembra 2018.
- (en) McDermott, Martin (6. decembra 2011). Ebn Bābawayh (2). Encyclopædia Iranica. New York: Columbia University. Pristupljeno 3. decembra 2018.