Prijeđi na sadržaj

Nekropola Grebnice-Bunčići

Izvor: Wikipedija
Nekropola stećaka Grebnice-Bunčići
Svjetska baštinaUNESCO
 Bosna i Hercegovina, Baljci, Bileća
Registriran:2016.
Vrsta:Kulturno dobro
Mjerilo:iii, vi
Ugroženost:yes
Referenca:UNESCO

Nekropola Grebnice-Bunčići , u selu Radmilovića Dubrava, Baljci, opština Bileća, nalazi se na listi 28 srednjovjekovnih nekropola stećaka koje su 2016. godine proglašene Svjetskom baštinom UNESCO-a. Na listi je 20 nekropole u Bosni i Hercegovini, po 3 u Srbiji i Crnoj Gori, a 2 u Hrvatskoj. [1] U obrazloženju se, između ostalog, navodi:

Stećci su srednjovjekovni nadgrobni spomenici, nastali od XII-XVI vijeka na teritoriji jugoistočne Evrope na kojoj su danas Bosna i Hercegovina, zapadna Srbija, zapadna Crna Gora i srednja i južna Hrvatska. Značajni su po svojoj interkonfesionalnosti, i korišteni su kod ukopa pripadnika sve tri srednjovjekovne hrišćanske zajednice (Pravoslavna crkva, Katolička crkva i Crkva bosanska).[2]

Zajedno sa prahistorijskim tumulusom iz doba Ilira nekropola je i nacionalni spomenik BiH. [3]

Lokacija

[uredi | uredi kod]

Nekropola je udaljena od Bileće 3 km zračne linije u pravcu sjeveroistoka.

Historija

[uredi | uredi kod]

Prvi spomen Bileće kao naseljenog mjesta je u dubrovačkom arhivu iz 1286. godine, pod nazivom Bilechia. Bileća se pominje i u XIV vijeku kao važna raskrsnica puteva na srednjovjekovnom karavanskom putu. U neposrednoj blizini Bileće nalaze se ostaci srednjovjekovnog utvrđenog grada Toriča, za koji se navodi da je u XV vijeku pripadao porodici Pavlovića.

Prahistorijska gomila (tumulus) zauzima prostor sa promjerom od 10,05 metara, visoka je oko 1,5 metara, obim gomile je 31,52 metra i površina 85,56 metara.

Zapadno od nje u šumi situirana je nekropola sa 291 stećkom; 218 ploča, 64 sanduka, 1 sljemenjak, 1, stub, 1 križača, 1 nišan i 5 utonulih stećaka. [4] Spomenici su dobro klesani. Ukrasi su evidentirani na 33 stećka (5 ploča, 26 sanduka, 1 križača, 1 sljemenjak): arkade, povijena lozica sa trolistovima, križevi[5], nizovi rozeta u kružnim vijencima, mreže rombova, tordirani vijenci, kružni vijenac sa rukom. [6]

Na ovoj nekropoli nalazi se 7 natpisa, urezanih na 2 ploče, 4 sanduka i 1 sljemenjaku. Natpisi spominju Vukšu Dubčevića, Bunca Rušovića, Rašoja, Crijepa i Raška Vlahovića, Vitoja Dakovića, kaluđera Gligorija i Radu Raičevu[7]. Dva visoka sanduka sa scenom kola, pticama i životinjama u trku, sa portretom konjanika i natpisom koji se odnosi na Vukšu Dubčevića preneseni su u Zemaljski muzej u Sarajevu. Jedan stećak prenesen je u Zagrebu. Na udaljenosti cca 2 km zračne linije od nekropole nalazi se majdan Drežnica, gdje su stećci klesani i obrađivani.

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Šefik Bešlagić (1982): Stećci: kultura i umjetnost, Sarajevo: Veselin Masleša
  • Esad Kurtović i Emir O. Filipović: [u literaturi još neobjavljena transkripcija i transliteracija natpisa sa stećka], Sarajevo: Filozofski fakultet u Sarajevu, Odsjek za historiju

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. „Grebnice, Radmilovića Dubrava, Baljci, Bileća, RS”. UNESCO, WORLD HERITAGE LIST. Pristupljeno 13. 9. 2018. 
  2. „Stećci Medieval Tombstone Graveyards”. UNESCO, WORLD HERITAGE LIST. Pristupljeno 13. 9. 2018. 
  3. „Nekropola Grebnice Bunčići”. Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika BiH. Pristupljeno 9. 2. 2018. [mrtav link]
  4. „Šefik Bešlagić: STEĆCI, KATALOŠKO-TOPOGRAFSKI PREGLED”. Sarajevo: Veselin Masleša, 1971. Pristupljeno 9. 2. 2017. 
  5. „Drago Vidović: SIMBOLIČNE PREDSTAVE NA STEĆCIMA”. Pristupljeno 9. 2. 2018. [mrtav link]
  6. „Nada Miletić: STEĆCI – Umjetnost na tlu Jugoslavije”. Izdavački zavod Jugoslavija, Beograd – Spektar Zagreb – Prva književna komuna Mostar, 1982. Pristupljeno 9. 2. 2017. 
  7. „Marko Vego: Zbornik srednjovjekovnih natpisa Bosne i Hercegovine.”. Sarajevo: Izdanje Zemaljskog muzeja, knjiga III, 1964. Pristupljeno 9. 2. 2017. 

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]