Juan Antonio Lavalleja
Juan Antonio Lavalleja | |
---|---|
| |
Puno ime | Juan Antonio Lavalleja y de la Torre |
Informacije | |
Rođenje | 24. jun 1784. Montevideo, Vicekraljevstvo Peru |
Smrt | 22. oktobar 1853. Montevideo, Urugvaj |
Juan Antonio Lavalleja (Minas, 24. jun 1784. - Montevideo, 22. oktobar 1853.) bio je političar i vojnik, jedan od vodećih boraca za nezavisnost Urugvaja i lidera partije Blanco.[1]
Lavalleja se 1811. priključio José Gervasiu Artigasu u borbi protiv španjolskog kolonijalizma, i sudjelovao svim važnijim borbama do 1818. kad je zarobljen i deportiran na otok Cobras u Državi Rio de Janeiro, u kom je boravio do 1821.[1]
Po oslobođenju se vratio u Montevideo i 1823. postao je član masonske lože Vitezovi Orienta koja je za cilj imala istjerivanje Brazilskog Carstva iz Bande Oriental (Urugvaj) i nezavisnost. Kad je uvidio da od tog neće biti ništa otišao je u Buenos Aires pod okrilje Ujedinjenih Provincija Río de la Plate. Tamo je pripremio i poveo sa svojih 33 Istočnjaka (Treinta y Tres Orientales) u gerilski rat protiv vojske Brazilskog Carstva na istočnoj obali Rio de la Plate.[1]
Nakon istjerivanja Brazilaca, Lavalleja je postavljen za guvernera i kapetan generala Istočne provincije (Provincia Oriental odnosno Urugvaja) što je bio u dva mandata (1825. i 1830. Pored tog postavljen je i za zapovjednika vojske Ujedinjenih Provincija Río de la Plate, koje su tad ratovale sa Brazilskim Carstvom radi Urugvaja.[1]
Kad je 1830. za prvog [predsjednik]]a nezavisnog Urugvaja izabran Fructuoso Rivera, Lavalleja koji je simpatizirao Manuela Oribu poveo je nekoliko pobuna protiv njegove vlade. Zbog tog je prognan iz zemlje, pa je otišao u Argentinsku Konfederaciju gdje je našao pokrovitelje za rušenje Rivere. U Urugvaj se vratio na čelu vojske i bio jedan od glavnih aktera građanskog rata, kog Urugvajci zovu Guerra Grande (Veliki rat).
Nakon građanskog rata novi predsjednik Venancio Flores izabrao ga je 1853. za člana trijumvirata, da zajedno sa njim i Fructuosom Riverom vodi zemlju, ali je i on kao i Rivera ubrzo umro.[1]