José Gervasio Artigas
| José Gervasio Artigas | |
|---|---|
|
| |
| Puno ime | José Gervasio Artigas Arnal |
| Informacije | |
| Rođenje | 19. jun 1764. Montevideo, Vicekraljevstvo Peru |
| Smrt | 23. septembar 1850. Asunción, Paragvaj |
.jpg)
José Gervasio Artigas (Montevideo, 19. jun 1764. - Asunción, 23. septembar 1850.) bio je vojnik i vođa borbe protiv španjolskog kolonijalizma. Danas ga se smatra ocem urugvajske nezavisnosti.[1]
Biografija[uredi | uredi kod]
Artigas je u mladosti bio gaucho, na rančevima u unutrašnjosti današnjeg Urugvaja. Kad je navršio 33 primljen je 1797. u redove španjolske vojske, koja se u to vrijeme uglavnom bavila razbojnicima. Nakon izvjesnog vremena - 1810., ponudio je svoje stečeno vojničko znanje hunti iz Provincije Buenos Aires, koja je povela borbu protiv španjolskog kolonijalizma i Rat za nezavisnost Argentine.[1]
Nakon briljantne pobjede kod Las Piedrasa, počeo je opsjedati posljednju veliku španjolsku fortifikaciju na sjeveru Estuarija La Plata - Montevideo, koju je prekinuo kad je Španjolcima došla upomoć velika portugalska vojska iz Brazila. Suočen sa nadmoćnijim snagama Artigas je vodio dramatično povlačenje svojih 16,000 boraca iz Bande Oriental do argentinskih zemalja.[1]
Artigas se tad profilirao kao lider federalizma i protivnik centralističkih težnji lidera iz Buenos Airesa koji su htjeli voditi glavnu riječ u Ujedinjenim Provincijama Río de la Plate. Taj se ideološki sukob - 1814. pretvorio u građanski rat. [1]
Artigas koji je na početku tog rata kontrolirao oko 900 000 km² današnjeg Urugvaja i centar Argentine, vremenom je gubio ne samo teritorij već i politički utjecaj, jer se i nadalje zalagao za decentraliziranu državu. Konačno ga je slomila portugalska invazija, kojoj se odupirao tri godine. Od 1820. živi u egzilu u Paragvaju; tamo je dočekao i proglašenje urugvajske nezavisnosti 27. augusta 1828.[1]
