Grande Armée
| Grande Armée | |
|---|---|
 Uniforme Velike Armije | |
| Zemlja |  Prvo Francusko Carstvo |
| Vrsta | kopnena vojska |
| Jačina | 600,000 2,175,335 (od 1805.-13. za (Invazije na Rusiju)) |
| Angažovanje | |
| Komandanti | |
| Komandant | Napoleon Bonaparte |
Grande Armée (Velika Armija prevedeno sa francuskog) bila je kopnena vojska napoleonovog Prvog Francuskog Carstva.
Početkom 19. vijeka Engleska je izrasla u veliku ekonomsku i političku silu, koja se suprotstavila francuskoj ekspanzionističkoj politici.[1] Napoleon se 1803. odlučio za invaziju na Englesku, u tu svrhu odlučio je pripremiti svoju vojsku u velikom vojnom logoru. Za logor je odabrao luku Boulogne-sur-Mer smještenu na Kanalu La Manche. U njemu je bilo smješteno između 150,000 do 200,000 vojnika, to je bio nukleus iz kog je izrasla Grande Armée.[1]
U Boulognu su izvedeni važni Inženjerski radovi, uređena je luka, podignute kasarne i ceste, a vojnici su trenirali ukrcavanje i iskrcavanje.[1]
Sve do 1813. Napoleon je mogao računati na više od milion vojnika u svojoj Grande Armée, koja je bila formirana ne samo od francuskih regimenta, već i od stranih; poljskih, nizozemskih, talijanskih i španjolskih.[1]
Vojnici su regrutirani u dobi od 20 do 25 godina, s tim da su morali biti zdravi i bez vidljivog invaliditeta. Ukoliko ih se previše javilo, izbor se odvijao žrijebom. Regimente su najčešće imale mješoviti sastav od tek regrutiranih mladića i starijih veterana koji su već sudjelovali u mnogim vojnim kampanjama.[1]
Regruti bi vrlo brzo naučili marširati, slušati zapovijedi, koristiti oružje i paziti na opremu. Napredovanje se obično baziralo na količini znanja i iskustva koje je vojnik stekao, ali je i izuzetno hrabro djelo također moglo dovesti do brzog napredovanja kroz činove.[1]
Elitna jedica Velike armije bila je Garde impériale zadužena za Napoleonovu ličnu zaštitu, u nju su birani najbolji vojnici. Gardist je morao biti visok najmanje 173 cm, uz to je morao imati i vojničko iskustvo od najmanje deset godina, pored tog morao je biti i pismen, što se od ostalih vojnika Napoleonove armije nije tražilo.[1]
U augustu 1805. Napoleon je napustio projekt invazije na Englesku. Umjesto toga okrenuo se prema kontinentalnoj [[Evropa|Evropi, jer se Austrijska Monarhija udružila sa Carskom Rusijom i užurbano pripremala za rat, za koji je Napoleon bio spreman, jer imao dobro pripremljenu armiju iz logora Boulogne.[1]
Moć Velike Armije srušena je za povlačenja iz Invazije na Rusiju, u kojoj su hladnoća i glad učinili svoje.
Napoleonova Grande Armée je bila sastavljena od tri borbena roda: artiljerije, pješadije i konjice. Uz njih postojale pomoćne inženjerske i sanitetske jedinice.[1]
Artiljerci su uglavnom imali topove. Pješadija je bila sastavljena od grenadira, strijelaca i čarkaša opremljenih puškama. Konjica je bila sastavljena od draguna, kirasira, husara, karabinjera i kopljanika, opremljenih kopljima, sabljama i pištoljima. Inženjerci su bili zaduženi za izgradnju mostova, za forsiranje rijeka, kao i postavljanja fortifikacija za zaštitu položaja ili kod opsada. Sanitet se sa svojim kirurzima, ljekarima i bolničarima brinuo za ranjene i bolesne vojnike.[1]
Sve do 1802. vojnici koji su pokazali izuzetnu hrabrost za odlikovanje su dobijali oružje (arme d'honneur) ukrašeno srebrom sa ugraviranim imenom i opisom junačkog čina. Najčešće su to bile sablje ili puške.[1] Nakon 1802. Napoleon je kreirao Legije časti (Légion d’honneur), medalju u obliku zvijezdu sa njegovim likom u sredini.[1]
Na velikoj ceremoniji augustu 1804. koja je trajala preko sedam sati, pred više od 100,000 ljudi, Napoleon je u logoru Boulogne podijelio nedavno kreirane medalje Legije časti.[1]
