Galilejsko jezero
| Galilejsko jezero | |
|---|---|
 Galilejsko jezero, satelitski snimak | |
| Lokacija | |
| Države |  Izrael Sirija |
Galilejsko jezero (hebr. ים כנרת – jam kineret = "more Kineret" (prim. kineret na hebr. znači "violinica"), arap. بحيرة طبريا – buhajrat tabarija, ili بحر الطبريين – bahr at-tabarijajin = "jezero Tiberijadsko"), naziva se još Galilejsko more, Kineretsko more, Tiberijadsko jezero i Genezaretsko jezero, najveće je slatkovodno jezero na teritoriju Izraela.
Naziv Galilejsko dobilo je po pokrajini Galileji u kojoj se nalazi. Genezaret je njegovo starije ime prema gradu koji je postojao uz njegovu obalu, a Tiverijadsko se nazivalo od 1. veka po gradu Tiverijadi. Kineret je njegovo današnje službeno ime.
Geografija[uredi | uredi kod]
Galilejsko jezero dugo je 21, a široko oko 13 kilometara. Površina mu je 166 kvadratnih kilometara. Duboko je 48 metara. Nalazi se 212 metara ispod nivoa mora, što ga čini drugim najnižim na svetu (na prvom je mestu Mrtvo more). U njega se na severu uliva i na jugu iz njega izvire reka Jordan koja se kasnije uliva u Mrtvo more.
Istorija[uredi | uredi kod]
Antika[uredi | uredi kod]
Na severoistoku jezera pronađeni su ostaci biblijskog grada Kineret, koji naučnici datiraju u srednje i pozno bronzano doba. Galilejsko jezero leži na drevnom rimskom putu via maris, koji je povezivao Egipat sa severnijim rimskim provincijama.
Rimsko carstvo[uredi | uredi kod]
Galilejsko jezero spominje se u delima istoričara Josifa Flavija, ali i u Jevanđeljima, jer je Hristos uz njega delovao: tu je hodao po vodi, pozvao 5 apostola (Andriju, Petra, Jakova, Jovana i Mateja), nahranio pet hiljada ljudi, a na brdu iznad njega je održao besedu na gori.
Novije doba[uredi | uredi kod]
Početkom 20. veka Jevreji su počeli doseljivanje na jezero, vidi cionizam, 1909. osnovan je prvi kibuc.
1947. osnovana je država Izrael koja je obuhvatala i galilejsko jezero.
1948. severoistočnu obalu zauzela je Sirija.
1967. Izrael ga je celog zauzeo, kao i Golansku visoravan uz istočnu obalu jezera. Sirija i do danas zahteva severoistočnu obalu jezera. Na obalama je smešteno više kibuca koji se bave turizmom i poljoprivredom (npr. uzgoj banana). Po njemu dnevno plovi oko 230 brodova, a turizam je jako razvijen.
.jpg)
