Dugojnica
| Dugojnica | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Upravni okrug | Pčinjski |
| Opština | Surdulica |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) | 275 |
| Geografija | |
| Koordinate | 42°40′22″N 22°07′15″E / 42.672833°N 22.120833°E |
| Nadmorska visina | 498 m |
  Dugojnica Dugojnica na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 017 |
| Registarska oznaka | SC |
Koordinate: 42° 40′ 22" SGŠ, 22° 07′ 15" IGD
Dugojnica je naselje u Srbiji u opštini Surdulica u Pčinjskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 275 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 288 stanovnika).
Predsednik Mesne zajednice Dugojnica je Branislav Stošić (od 2011. do danas, njegov prethodnik bio je Miloje Kostić )
Pre Drugog svetskog rata, selo je imalo 87 domaćinstava, sa oko 500 stanovnika. Glavno zanimanje stanovnika je bila poljoprivreda.
Između dva rata selo je bilo poznato po opoziciji prema režimu bivše Jugoslavije. U to vreme u selu je bio razvijen zadružni pokret, a zadruga pored svoje osnovne namene bila je i mesto za okupljanje i sastanke naprednih stanovnika.
U toku Narodnooslobodilačkog pokreta Jugoslavije (NOP), aktivna saradnja dolazi do širokog izražaja u drugoj polovini 1942. godine. Svojom aktivnošću od samog početka, napredni ljudi ovog sela sprečili su stvaranje četničkog pokreta, koji su nekoliko njih iz sela pokušali da organizuju.
Zbog saradnje sa NOP-om, vojska i policija fašističke Bugarske češće su vršile pretres sela, pljačkale, maltretirale i ubijale stanovnike. Poseban zločin počinili su aprila 1944. godine, kada su na ubili jednog saradnika NOP-a starog skoro 60 godina.
U NOB iz Dugojnice bilo je 49 boraca, od kojih su pet poginula.
U naselju Dugojnica živi 217 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 39,6 godina (38,5 kod muškaraca i 40,5 kod žena). U naselju ima 81 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,40.
Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.[1]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
|---|---|---|---|---|
| Srbi | 275 | 100.0% | ||
| nepoznato | 0 | 0.0% | ||
| m | ž | |||
| ? | 0 | 0 | ||
| 80+ | 4 | 3 | ||
| 75-79 | 2 | 9 | ||
| 70-74 | 5 | 8 | ||
| 65-69 | 9 | 7 | ||
| 60-64 | 5 | 6 | ||
| 55-59 | 4 | 6 | ||
| 50-54 | 11 | 8 | ||
| 45-49 | 20 | 14 | ||
| 40-44 | 9 | 14 | ||
| 35-39 | 6 | 11 | ||
| 30-34 | 6 | 3 | ||
| 25-29 | 10 | 10 | ||
| 20-24 | 4 | 9 | ||
| 15-19 | 12 | 14 | ||
| 10-14 | 6 | 7 | ||
| 5-9 | 6 | 8 | ||
| 0-4 | 13 | 6 | ||
| prosek | 38.5 | 40.5 | ||
|
|
|
|
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 49 | 1 | - | - | 33 | 3 | 1 | 3 | - | 6 |
| Ženski | 28 | - | - | - | 22 | - | - | 1 | - | - |
| Oba | 77 | 1 | - | - | 55 | 3 | 1 | 4 | - | 6 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | - | - | 1 | - | - | - | - | - | 1 | |
| Ženski | - | - | - | - | 4 | - | - | - | 1 | |
| Oba | - | - | 1 | - | 4 | - | - | - | 2 |
- ↑ Oni su pali za slobodu, Jovan Manasijević (Surdulica 1981)
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
