Burgtheater
K.K. Theater an der Burg | |
|---|---|
 | |
| Mjesto | Beč |
| Država |  Austrija
|
| Vrijeme gradnje | 1874. - 1888. |
| Obnova | 1953. - 1955. |
| Rušenje | 1945. |
| Vlasnik | Austrijska država |
| Tip građevine | teatar |
| Arhitektonski stil | neobarok |
| Arhitekti i izvođači radova | |
| Arhitekt | Gottfried Semper i Karl Hasenauer |
| Koordinate: 48°12.6′N 16°21.67′E / 48.2100°N 16.36117°E | |
| Web | www.burgtheater |
Burgtheater (doslovno prevedeno Dvorski teatar) je jedna od najvećih znamenitosti Beča na Ringstrasse i jedna od najcijenjenijih pozornica svijeta i njemačkog govornog područja[1] koju Bečani iz milja zovu samo die Burg.[2] Nalazi se u centru Beča u neposrednoj blizini palača Rathausa, Parlamenta i Univerziteta.
Historija[uredi | uredi kod]
Prvi Burgtheater je otvoren 14. marta 1741. na Michaelerplatzu inicijativom carice Marije Terezije koja je htjela imati teatar pored svoje rezidencije, zbog tog je dala zadatak Joseph Selliersu da preuredi Dvoranu za balove na sjeveroistočnom krilu Hofburga[2] Za njenog života to je bio pravi dvorski teatar, namijenjen prvenstveno njoj i njenoj porodici, malobrojne dramske i operne predstave izvodile su se na talijanskom i francuskom i vrlo rijetko na njemačkom.[2]
Caričin sin Josip II. izveo je 1776. veliku reformu teatra, prezvao ga je Nationaltheater nächst der Burg i preuzeo njegove troškove (dotad je stalno bio iznajmljivan) glumci i osoblje postali su tako dvorski službenici.[2] Od 1794. teatar se zove K.K. Hoftheater nächst der Burg.
Posljednja predstava u staroj zgradi izvedena je 12. oktobra 1888., jer je te godine završena izgradnja nove zgrade, koja se počela graditi još 16. decembar 1874. ali se gradnja protegnula se na 14 godina. Ona je izgrađena u neobaroknom stilu po nacrtima arhitekata Gottfrieda Sempera (tlocrt) i Karla Hasenauera (fasade).[2] Nova zgrada Burgtheatra imala je lošu akustiku sa kojom nisu bili zadovoljni ni glumci ni publika, zbog tog je 1897. izvedena opsežna adaptacija gledališta.[2]
Posljednjih dana Drugog svjetskog rata za vrijeme Bečke ofenzive 1945. Burgtheater je dobrano oštećen, konačni udarac dogodio se 12. aprila 1945. kad je vatra nepoznatog uzroka, uništila zgradu Burgtheatra do kraja. Ansambl je iz nužde igrao po drugim pozornicama, za to vrijeme od 1953. do 1955. trajala je obnova zgrade, koja je nanovo otvorila vrata publici 15. oktobar 1955.[1][2]
Tri Mozartove opere imale su premijeru u Burgtheatru: Otmica iz saraja (1782), Le nozze di Figaro (1786]]) i Così fan tutte (1790). Beethovenova I. simfonija premjerno je izvedena u Burgtheatru 2. aprila 1800. godine.
Po stropu Burgtheatra nižu se brojne freske, koje je oslikao Gustav Klimt zajedno je s bratom Ernstom Klimtom i Franzom Matschom između 1886. i 1888. Kip Apolona stoji poput stražara nad glavnim ulazom sa Ringstrasse. Unutrašnjost tetra je raskošno uređena, sa mramornim podovima, puno pozlate u crvenim i krem tonovima i brojnim portretima slavnih glumaca koji su u 200 godišnjoj historiji prodefilirali pozornicom Burgtheatra.[1]
