Prijeđi na sadržaj

Vikentije Vujić

Izvor: Wikipedija
Vikentije (Vujić)
Datum rođenja 29. januar 1874.
Mesto rođenja Dalj (Austrougarska)
Mesto smrti Beograd (Kraljevina Jugoslavija)

Vikentije (svetovno Vasilije Vujić, Dalj kod Osijeka, 29. januar 1874Topola, 18. avgust 1939) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve.

Svetovni život

[uredi | uredi kod]

Episkop banatski Vikentije (svetovno, dr Vasilije Vujić) rođen je u Dalju kod Osijeka 29. januara 1874. godine. Osovnu školu završio je u rodnome Dalju, gimnaziju u Osjeku, pravni fakultet u Beču, a bogoslovski, sa stepenom doktora bogoslovlja, u Černovicama u Bukovini.

Monaški život

[uredi | uredi kod]

Vasilije Vujić je zamonašen pod imenom Vikentije je u manastiru Šišatovcu na Blagovesti 1903. godine i rukopoložen u čin đakona i prezvitera. Do izbora za episkopa prošao je kroz sve stepene, od jerođakona do arhimandrita.

Posle primanja monaškog čina postavljen je za podbeležnika Arhidijeceze sremsko-karlovačke, a u oktobru 1903. godine i za profesora stare Karlovačke bogoslovije, čiji je rektor bio sve dok ona nije, nakon Prvog svetskog rata, ugašena i to bez ikakve odluke. Arhimandrit dr Vikentije je pokušavao nekoliko puta da ovaj znameniti crkveno-prosvetni zavod obnovi, ali bez ikakvog uspeha. Na jednom od prvih zasedanja Svetog arhijerejskog sabora, posle vaspostavljanja redovnog stanja u Srpskoj patrijaršiji, arhimandrit Vikentije je izabran za episkopa zahumsko-hercegovačkog, ali se nije primio toga izbora.

Posle donošenja ustava Srpske pravoslavne crkve 1931. godine patrijarh srpski Varnava postavio ga je za svoga arhijerejskoga zamenika i na tom položaju ga je zatekao, 1932. godine, izbor za vikarnog episkopa moravičkog. Za episkopa je hirotonisan u Beogradskoj sabornoj crkvi 20. novembra iste godine. Posle smrti episkopa banatskog Georgija, episkop Vikentije je izabran za njegovog naslednika 1936. godine.

Episkop Vikentije spadao je u red najučenijih srpskih arhijereja između dva svetska rata. „Bio je član raznih ispitnih komisija za osposobljenje svešteničkih, mirskih i monaških kandidata za razne svešteničke i više monaške službe, a poslednjih šest godina pre 1931. vršio je službu nadzornika srednjoškolske vero-naučne nastave u bivšoj dijecezi sremsko-karlovačkoj“. Kao vikarni episkop predavao je crkveno pravo na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Posedovao je i najvredniju privatnu biblioteku toga vremena.

Episkop Vikentije umro je u automobilu na domaku Topole, u Šumadiji, 18. avgusta 1939. godine, a sahranjen u katedralnom hramu u Vršcu.

Izvori

[uredi | uredi kod]
Prethodnik:
vikarni episkop moravički
19321936.
Nasljednik:
Platon (Jovanović)