Prijeđi na sadržaj

Univerzitet Al-Karaouine

Coordinates: 34°3′52″N 4°58′24″W / 34.06444°N 4.97333°W / 34.06444; -4.97333
Izvor: Wikipedija

34°3′52″N 4°58′24″W / 34.06444°N 4.97333°W / 34.06444; -4.97333

Univerzitet Al-Karaouine
جامعة القرويين
Jāmi`at al-Qarawīīn
unutrašnjost džamije i univerziteta Al Karaouine Mosque
Historija
Osnivanje859[1][2][3]
1947 kao moderni univerzitet
Generalno
Vrstatrenutno: islamski
ranije: opće znanje
Religijska pripadnostIslam
Administracija
Akademsko osoblje1025 (2012)
Studenti
Broj studenata8120 (2012)
Lokacija
Sjedište
  – grad
  – država

Fes
 Maroko
Kampusurbani kampus

Univerzitet Al-Karaouine ili Al-Qarawiyyin (arapski: جامعة القرويين‎; berberski: ⵜⵉⵎⵣⴳⵉⴷⴰ ⵏ ⵍⵇⴰⵕⴰⵡⵉⵢⵢⵉⵏ; francuski: Université Al Quaraouiyine) (ostale transliteracije uključuju Qarawiyin, Kairouyine, Kairaouine, Qairawiyin, Qaraouyine, Quaraouiyine, Quarawin i Qaraouiyn) je univerzitet u marokanskom gradu Fes osnovan 859.[1][4][5][6] Bio je i još uvijek predstavlja jedno od glavnih duhovnih i obrazovnih središta muslimanskog svijeta.

Al-Karaouine je igrao važnu ulogu u razvoju kulturnih i akademskih odnosa između islamskog svijeta i Evrope u srednjem vijeku. Kartograf Muhamed al-Idrisi (u. 1166), čije su karte pomogle evropskim istraživačima u doba Renesanse je živio neko vrijeme u Fesu, zbog čega se pretpostavlja da je radio ili studirao na Al Karaouineu. Univerzitet je proizveo brojne učenjake koji su snažno uticali na intelektualnu i akademsku historiju među muslimanima i Jevrejima. Među njima su Ibn Rushayd al-Sabti (u. 1321), Mohammed Ibn al-Hajj al-Abdari al-Fasi (u. 1336), Abu Imran al-Fasi (u. 1015), glavni teoretičar Maliki škole islamske pravne nake, Leo Africanus, poznati putnik i pisac te Rabbi Moshe ben Maimon.

Al Karaouine se od strane Guinnessove knjige rekorda,[7] the UNESCO[8] i brojnih historičara[2][3][4][5][6][9][10][11][12][13] smatra najstarijim kontinuiranim univerzitetom na svijetu. Te se tvrdnje, međutim osporavaju od strane historičara koji smatraju da su srednjovjekovnih univerziteti u islamskom svijetu i srednjovjekovni evropski univerziteti bili bitno različite institucije sve do najnovijeg doba,[14] te da su certifikati drugačijeg karaktera.[15][16][17]

Godine 1947. je reorganiziran na način da odgovara većini modernih univerziteta u današnjem svijetu.

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 „Qarawiyin”. Encyclopedia Britannica. Pristupljeno 8. XII 2011. 
  2. 2,0 2,1 The Report: Morocco 2009 - Page 252 Oxford Business Group "... yet for many Morocco's cultural, artistic and spiritual capital remains Fez. The best-preserved ... School has been in session at Karaouine University since 859, making it the world's oldest continuously operating university. "
  3. 3,0 3,1 Esposito, John (2003). The Oxford Dictionary of Islam. Oxford University Press. str. 328. ISBN 0-1951-2559-2. 
  4. 4,0 4,1 Joseph, S, and Najmabadi, A. Encyclopedia of Women & Islamic Cultures: Economics, education, mobility, and space. Brill, 2003, p. 314.
  5. 5,0 5,1 Swartley, Keith. Encountering the World of Islam‬. Authentic, 2005, p. 74.
  6. 6,0 6,1 Kettani, M. Ali. Engineering Education in the Arab World. Middle East Journal, 1974, 28(4):441.
  7. The Guinness Book Of Records, Published 1998, ISBN 0-553-57895-2, P.242
  8. [UNESCO World Heritage Centre,The Medina of Fez http://whc.unesco.org/en/list/170]
  9. Illustrated Dictionary of the Muslim World, Publisher: Marshall Cavendish, 2010 [1] p.161
  10. Hidden Giants, 2nd Edition, by Sethanne Howard, Publisher: Lulu.com 2008 [2] p.60
  11. Civilization: The West and the Rest by Niall Ferguson, Publisher: Allen Lane 2011 - ISBN 978-1-84614-273-4
  12. The marketisation of higher education and the student as consumer by Mike Molesworth & Richard Scullion, Publisher: Taylor & Francis 2010 [3] p.26
  13. Frommer's Morocco by Darren Humphrys, Publisher: John Wiley & Sons 2010 [4] p.223
  14. George Makdisi: "Madrasa and University in the Middle Ages", Studia Islamica, No. 32 (1970), pp. 255-264 (264):

    Thus the university, as a form of social organization, was peculiar to medieval Europe. Later, it was exported to all parts of the world, including the Muslim East; and it has remained with us down to the present day. But back in the middle ages, outside of Europe, there was nothing anything quite like it anywhere.

  15. Makdisi, George (April–June 1989), „Scholasticism and Humanism in Classical Islam and the Christian West”, Journal of the American Oriental Society 109 (2): 175–182 (176) 
  16. Pedersen, J.; Rahman, Munibur; Hillenbrand, R. "Madrasa." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2010, retrieved 20/03/2010
  17. Jomier, J. "al- Azhar (al-Ḏj̲āmiʿ al-Azhar)." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2010, retrieved 20/03/2010

Eksterni linkovi

[uredi | uredi kod]