Jonski filozofi – razlika između verzija
m robot Adding: pl:Jońska filozofia przyrody Removing: ko:밀레토스 학파 (strong connection between (3) ko:밀레토스 학파 and sh:Miletska škola) |
m razne ispravke |
||
| Red 10: | Red 10: | ||
==Vidi također== |
==Vidi također== |
||
* [[Antička filozofija]] |
* [[Antička filozofija]] |
||
* [[Presokratovci|Presokratska filozofija]] |
* [[Presokratovci|Presokratska filozofija]] |
||
* [[Filozofija u tragičnom razdoblju Grka]] |
* [[Filozofija u tragičnom razdoblju Grka]] |
||
== |
== Eksterni linkovi == |
||
*[http://www.newadvent.org/cathen/08092a.htm Catholic Encyclopedia Entry] |
*[http://www.newadvent.org/cathen/08092a.htm Catholic Encyclopedia Entry] |
||
Verzija na datum 17 februar 2012 u 11:27
Jonski filozofi ili jonska filozofska škola jeste termin kojim se označava filozofski pravac koji se razvio u maloazijskoj oblasti Jonije tokom 6. i 5. veka stare ere. Ovaj termin, međutim, nije sasvim precizan te nije ni opšteprihvaćen u istoriji filozofije. Prvi ga je upotrebio Diogen Laertije u svom |doksografskom delu Životi i mišljenja znamenitih filozofa, gde je napravljena opšta podela antičkih filozofa na one koji pripadaju "jonskom" i na one koji pripadaju "italskom" filozofskom pravcu.
Termin "jonski filozofi" ponekada se upotrebljava kao sinoniman terminu "miletska škola", a u svom širem značenju, pored tri pripadnika ove škole – Talesa, Anaksimandra i Anaksimena, obuhvata i Heraklita, Anaksagoru, Diogena iz Apolonije i Arhelaja. Međutim, filozofska mišljenja svih ovih filozova toliko se međusobno razlikuju da se tu teško može govoriti o jednoj "školi" u strogom smislu te reči. Aristotel je ove mislioce nazvao φυσιόλογοι – doslovno "fiziolozi", premda je tačniji prevod "fizičari" – jer su oni proučavali prirodu (φύσις), i to putem spekulativnog mišljenja uma (λόγος).
Ovi se mislioci ponekad nazivaju i kosmolozima, jer su nastojali objasniti pranačela iz kojih je nastao kosmos, svet koji nas okružuje. Naime, premda je većina kosmologa smatrala da tvar može preći iz jednog oblika i drugi, oni su takođe verovali da je svim stvarima zajedničko nešto što se ne menja – neko pranačelo (ἀρχή), odnosno bitak (τὸ ὄν). Oni se nisu slagali u tome koje je to pranačelo, ali nisu pribegavali ničemu što bi se moglo nazvati eksperimentom kako bi do tog osnovnog pranačela došli, već su se u potpunosti oslanjali na apstraktno i spekulativno mišljenje. S obzirom na to da su odbacili mitologiju kao sredstvo objašnjavanja, postali su prvim filozofima u zapadnoj tradiciji.
Kasniji filozofi proširili su svoja istraživanja i na druge oblasti mišljenja. Elejska škola se, na primer, bavila i gnoseologijom, odnosno nastojala je utvrditi na koji način ljudi spoznaju ono što postoji, pa i na koji način spoznaju da li nešto uopšte postoji.