Caño Manamo – razlika između verzija
m →Vanjske veze: re-categorisation per CFD using AWB |
m Bot: migracija 1 međuwiki veza sada dostupnih na stranici d:Q1567922 na Wikidati |
||
| Red 44: | Red 44: | ||
[[Kategorija:Rijeke u Venezueli]] |
[[Kategorija:Rijeke u Venezueli]] |
||
[[Kategorija:Atlantski sliv]] |
[[Kategorija:Atlantski sliv]] |
||
[[es:Macareo (hidrografía)]] |
|||
Verzija na datum 30 august 2020 u 16:13
| Caño Manamo | |
|---|---|
 | |
| Lokacija | |
| Države |  Venecuela |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina | Orinoco ? m |
| Ušće – aps. visina – vrsta | Zaljev Paría ? m delta |
| Dužina | 160 km |
| Hidrologija | |
| Protok – srednji | ? m³/s |
| Sliv – površina | ? km² |
| Ulijeva se u | Orinoco |
Caño Manamo (prevedeno s španjolskog: Kanal Manamo) je drugi najveći rukavac rijeke Orinoco u njenoj Delti koji se izljeva u Zaljev Paría.
Geografske karakteristike
Caño Manamo se razdvaja od Orinoca 50 km nizvodno od grada Ciudad Guayana, kod mjesta Barrancas gdje Orinoco počinje formirati svoju veliku deltu. Od tud Caño Manamo teče prema sjeverozapadu oko 243 km do ušća u more u Zaljevu Paría. Na obalama Caño Manama leži administrativni centar države Delta Amacuro - Tucupita.
Njegova izgradnja i rast omogućena je izgradnjom brane na kanalu, između 1966. - 1967. Njome je grad zaštićen od sezonskih poplava, a s druge strane je povećan nivo voda u rukavcu Rio Grande i time povećana njegova plovnost. [1] Drugi veliki rukavac Rio Grande, teče u potpuno suprotnom smjeru prema sjevero zapadu. Preko Ria Grande otječe čak 75 % voda Orinoca i istječe u Zaljevu Boca Grande. [2]
Izvori
- ↑ „Basic Delta Geomorphology” (engleski). Bureau of Economic Geology. Pristupljeno 29. 09. 2012.
- ↑ „Coastal processes” (engleski). Bureau of Economic Geology. Pristupljeno 29. 09. 2012.
