Alois Mock – razlika između verzija
m ažuriranje; izgovor |
Nema sažetka izmjene |
||
| Red 1: | Red 1: | ||
[[Datoteka:Bundesarchiv B 145 Bild-F065739-0020, Köln, CDU-Bundesparteitag, Alois Mock.jpg|mini|Alojz Mok]] |
[[Datoteka:Bundesarchiv B 145 Bild-F065739-0020, Köln, CDU-Bundesparteitag, Alois Mock.jpg|mini|Alojz Mok]] |
||
[[Datoteka:Alois_Mock_bust,_Sarajevo.jpg|mini|Bista Aloisa Mocka u [[Sarajevo|Sarajevu]]]] |
|||
'''Alojz Mok''' ([[nemački jezik|nem.]] '''Alois Mock''' [[međunarodni fonetski alfabet|[ˈaːlɔɪ̯s mɔk]]]; [[Euratsfeld]], 10. juna 1934. – [[Beč]], 1. juna 2017.), [[Austrija|austrijski]] političar i član [[Hrišćanstvo|hrišćansko]]-[[Konzervativizam|konzervativne]] [[Austrijska narodna stranka|austrijske narodne stranke]] (ÖVP), poznat po tome što je služio kao ministar spoljnih poslova od 1987. do 1995. te igrao važnu ulogu u događajima kao što su kraj te priključenje Austrije [[Evropska unija|Evropskoj uniji]]. Na prostoru [[Jugosfera|bivše Jugoslavije]] je poznat po ulozi u [[raspad SFRJ|njenom raspadu]], odnosno kao jedan od najvatrenijih pobornika brzog priznanja nezavisnosti [[Slovenija|Slovenije]], [[Hrvatska|Hrvatske]] i [[BiH]]. |
'''Alojz Mok''' ([[nemački jezik|nem.]] '''Alois Mock''' [[međunarodni fonetski alfabet|[ˈaːlɔɪ̯s mɔk]]]; [[Euratsfeld]], 10. juna 1934. – [[Beč]], 1. juna 2017.), [[Austrija|austrijski]] političar i član [[Hrišćanstvo|hrišćansko]]-[[Konzervativizam|konzervativne]] [[Austrijska narodna stranka|austrijske narodne stranke]] (ÖVP), poznat po tome što je služio kao ministar spoljnih poslova od 1987. do 1995. te igrao važnu ulogu u događajima kao što su kraj te priključenje Austrije [[Evropska unija|Evropskoj uniji]]. Na prostoru [[Jugosfera|bivše Jugoslavije]] je poznat po ulozi u [[raspad SFRJ|njenom raspadu]], odnosno kao jedan od najvatrenijih pobornika brzog priznanja nezavisnosti [[Slovenija|Slovenije]], [[Hrvatska|Hrvatske]] i [[BiH]]. |
||
| Red 22: | Red 22: | ||
* [http://www.globalpanel.org/ The Global Panel Foundation] |
* [http://www.globalpanel.org/ The Global Panel Foundation] |
||
{{Predsednici Austrijske narodne partije}} |
{{Predsednici Austrijske narodne partije}}{{Normativna kontrola}} |
||
{{Lifetime|1934|2017|Mock, Alois}} |
{{Lifetime|1934|2017|Mock, Alois}} |
||
Verzija na datum 2 juni 2020 u 23:08
Alojz Mok (nem. Alois Mock [ˈaːlɔɪ̯s mɔk]; Euratsfeld, 10. juna 1934. – Beč, 1. juna 2017.), austrijski političar i član hrišćansko-konzervativne austrijske narodne stranke (ÖVP), poznat po tome što je služio kao ministar spoljnih poslova od 1987. do 1995. te igrao važnu ulogu u događajima kao što su kraj te priključenje Austrije Evropskoj uniji. Na prostoru bivše Jugoslavije je poznat po ulozi u njenom raspadu, odnosno kao jedan od najvatrenijih pobornika brzog priznanja nezavisnosti Slovenije, Hrvatske i BiH.
Biografija
Rođen je u Euracfeldu (Euratsfeld) u južnom delu Austrije. Završio je Pravni fakultet u Beču, a nakon toga i međunarodno pravo u Bolonji i Briselu. U Beču, postao je član Rimokatoličkog studentskog udruženja "K.A.V. Norica Wien".
Od 1961. do 1966. godine, Alojz Mok je bio savetnik kancelara Jozefa Klausa za "OECD" u Parizu. 1966. godine, Alojz je postao sekretar kabineta Klausa i od 1969. do 1970. godine je bio najmlađi ministar za obrazovanje u austrijskoj istoriji.
Posle parlamentarnih izbora u Austriji 1971. godine, kada je Socijal-demokratska partija Austrije (SPÖ) osvojila većinu, Alojz je postao član parlamenta i gradonačelnik Euracfelda. Od 1971. do 1978. godine, Alojz je bio vođa ÖAAB, najvažnije grupacije ÖVP. Od 1978. do 1987. godine, bio je vođa parlamentarne partije i od 1979. godine zvaničnik federalne partije.
1979. godine, Mok je postao predsednik Evropske Demokratske Unije. Nakon izbora 1986. godine, od 1987. do 1989. godine, Alojz je bio austrijski vice-kancelar vlade Franca Vranickija (Franz Vranitzky). Bio je na poziciji ministra spoljašnjih poslova od 1987. do 1995. godine i pomogao je Austriji da uđe u Evropsku uniju. Postao je jedan od najpopularnijih političara u Austriji.
Jula 1989. godine, presekao je žicu "Gvozdene Zavese" između Austrije i tada komunističke Mađarske, zajedno sa svojim mađarskim kolegom Đulom Hornom.
Za vreme raspada SFRJ je dao snažnu podršku Nemačkoj i njenom ministru spoljnih poslova Genšeru, u odluci da se brzo priznaju Slovenija i Hrvatska, a što je na kraju početkom 1992. prihvatila i tadašnja Evropska ekonomska zajednica. Zbog toga uživa veliku popularnost u Sloveniji i Hrvatskoj, a na Braču mu je zajedno sa Genscherom i Ivanom Pavlom II podignut spomenik.
1999. godine je otišao u penziju zbog Parkinsonove bolesti.
