Panamska prevlaka
| Panamska prevlaka Istmo de Panamá | |
|---|---|
 | |
Panamska prevlaka (španjolski: Istmo de Panamá) je prevlaka (Zemljouz) koji spaja Sjevernu i Južnu Ameriku.[1]
Karakteristike[uredi | uredi kod]
To je uski pojas kopna, širok 50–200 km koji se proteže u dužini od nekih 640 km od zapada do istoka, od granice Kostarike do granice Kolumbije.[1] Prevlaka razdvaja Atlantski ocean (Karipsko more) od Tihog oceana (Panamski zaljev).
Danas se poklapa sa teritorijem Republike Paname, najuži dio prevlake se proteže između ušća rijeke Nergalá na karipskoj obali i ušća rijeke Chepo na Tihom oceanu, zajedno sa dijelom prevlake kojim prolazi Panamski kanal.[1]
Na terenu prevlake izmjenjuju se pojasi obalnih ravnica, tropskih kišnih šuma i planina.[1]
Historija[uredi | uredi kod]
Prvi Evropljanin koji je doplovio do prevlake 1501., bio je španjolski istraživač Rodrigo de Bastidas. Sljedeće godine Kristofor Kolumbo se također iskrcao na sjevernoj obali.[1]
Strateška važnost prevlake odgovorna je za dobar dio burne historije Republike Paname.
Za kolonijalnih vremena prosperiralo je trgovište Portobelo na karipskoj obali. Iako su prevlaku često napadali engleski gusari, ostala je u rukama Španjolskog Carstva sve do 1820-e kad je Velika Kolumbija postala nezavisna.[1]
Krajem 1840-ih i početkom 1850-ih luka grada Colóna postala je vrlo prometna, jer je tad kulminirala kalifornijska Zlatna groznica, pa su mnogi kopači radije pješice prelazili prevlaku, nego da plove oko opasnog Rta Horn da stignu do Kalifornije.[1]
Izgradnja Panamskog kanala krajem 19. i početkom 20. vijeka, privukla je brojne nove stanovnike na prevlaku, naročito u grad Panama City. [1]
