Paatsjoki
| Rijeka Paatsjoki | |
|---|---|
 | |
| Lokacija | |
| Kontinenti | Evropa |
| Regije | Skandinavija |
| Države |  Finska Rusija Norveška |
| Pokrajine | Lapland, Murmanska oblast, Finnmark |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina – koordinate | Jezero Inari 118,7[1] m 68° 53′ 8″ N, 28° 17′ 35″ E |
| Ušće – aps. visina – koordinate | Bøkfjorden (Kirkenes - Norveška) 0 m 69° 42′ 28″ N, 30° 6′ 4″ E |
| Dužina | 112[2] km |
| Hidrologija | |
| Protok – srednji | 175[2] m³/s |
| Sliv – površina | barentsovski 18,344[2] km² |
| Ulijeva se u | Barentsovo more |
| Građevinarstvo | |
| Brane | 7 |
| Akumulacije | 7 |
Paatsjoki (švedski: Pasvik älv, sjevernolaponski: Báhčaveaijohka, norveški: Pasvikelva, ruski: Паз ili Патсойоки) je rijeka na sjeveroistoku Skandinavije koja teče od Finske preko Rusije do Norveške duga 112 km[2]
Paatsjoki izvire iz Jezero Inari na nadmorskoj visini od 118 metra[1]u finskom Nacionalnom parku Lemmenjoki, od tamo teče prema sjeveroistoku i ulazi u rusku Murmanska oblast. Nakon tog dobrim dijelom svog toka formira rusko - norvešku granicu, nakon što prođe kroz brojna jezera uvire u Bøkfjorden (dio Barentsovog mora) nedaleko od norveškog grada Kirkenesa u Finnmarku.[2]
Paatsjoki ima prosječni protok od 177 m³/s, i sliv od 18,344 km², od tog 1.054 km² u Norveškoj u kojoj je i naduža rijeka.[2]
Rijeka Paatsjoki, i Jezero Inari regulirani su izgradnjom 7 hidroelektrana podignutih 1960-ih na temelju međudržavnih dogovora.
Pet hidroelektana Kajtakoski, Janiskoski, Rajakoski, Hevoskoski, Borisglebskaja, leže u Rusiji, a dvije Skogfoss i Melkefoss u Norveškoj.
- ↑ 1,0 1,1 „Inarijärvi” (finski). Järvi&Meri. Pristupljeno 14. 10. 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 „Pasvikelva” (norveški). Store norske leksikon. Pristupljeno 10. 10. 2015.
