Olovo(II) acetat
Izgled
Olovo(II) acetat | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Naziv po klasifikaciji | Olovo(II)-etanoat | ||
Drugi nazivi | plumbo-acetat, olovni šećer | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 6080-56-4 | ||
PubChem[1][2] | 9317 | ||
MeSH | |||
ChEMBL[3] | CHEMBL1909062 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | Pb(C2H3O2)2 | ||
Molarna masa | 325.29 g/mol (anhidrovan) 379.33 g/mol (trihidrat) | ||
Agregatno stanje | Beli ili bezbojan prah, kristali u obliku cvetova | ||
Gustina | 2.55 g/cm3, osnovno stanje-trihidrat | ||
Tačka topljenja |
75 °C | ||
Tačka ključanja |
100 °C (razlaže se) | ||
Rastvorljivost u vodi | 60 g/100 mL | ||
Struktura | |||
Kristalna rešetka/struktura | monoklinična | ||
Opasnost | |||
Opasnost u toku rada | Neurotoksin, verovatno izaziva rak kod ljudi | ||
NFPA 704 | |||
Tačka paljenja | ne gori | ||
| |||
Infobox references |
Olovo-acetat je so olova čija je hemijska formula Pb(CH3COO)2.
Dobija se kuvanjem olovne gleđi sa sirćetnom kiselinom, a potom kristalizacijom dobijenog proizvoda. Tako se dobijaju beli kristali.[4]
Poznat je pod nazivom olovni šećer. Iako je slatkog ukusa, veoma je otrovan. Rastvara se u vodi (46 grama u 100 grama vode na temperaturi od 15°).[4]
Upotrebljava se u medicini i u laboratoriji za dobijanje drugih jedinjenja olova.[4]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Parkes, G.D. & Phil, D. 1973. Melorova moderna neorganska hemija. Naučna knjiga. Beograd.