Prijeđi na sadržaj

Kraljevstvo Lombardija-Venecija

Izvor: Wikipedija
Kraljevstvo Lombardija-Venecija
Regno Lombardo-Veneto (talijanski)
Règn Lombard-Vènet (Zapadno lombardski jezik)
Regno Lonbardo-Veneto(venecijanski)
Königreich Lombardo-Venetien (njemački)
  
1815. – 1866.   
Zastava Grb
Zastava Grb
Lokacija Kraljevstva Lombardije-Venecije
Lokacija Kraljevstva Lombardije-Venecije
Kraljevstvo Lombardija-Venecija (zeleno)
Glavni grad Milano
Religija katolicizam
Vlada apsolutna monarhija
Austrijski car
 - 1815.-1835. Franz I.
 - 1835.-1848. Ferdinand I
 - 1848.-1866. Franjo Josip I
podkralj
 - 1857.-1859. (posljednji) Nadvojvoda Maksimilijan Meksički
Historija
 - Bečki kongres 9. jun
 - Ustanak 1848. 22. mart 1844.
 - Sporazum iz Züricha 10. novembar 1859.
 - Bečki kongres (1866) 12. oktobar
Površina
 - 1850. 46.991 km² (18.143 mi² )
Stanovništvo
 - 1850. (procjena) 5.100.000 
     Gustoća 108,5 /km²  (281,1 /mi² )
Valuta Lombardsko-Venecijanska funta (1816-60)
Lombardsko-Venecijanski florin (1860-66)

Kraljevstvo Lombardija-Venecija formirano je nakon odluke Bečkog kongresa 9. jula 1815., u Sjevernoj Italiji kao dio Austrijskog carstva egzistiralo je sve do 1866 kad je pripojeno Kraljevini Italiji.

Bečki kongres je donio tu odluku o spajanju Lombardije (kojom su habsburgovci vladali od 16. vijeka, i Venecije nad kojom su habsburgovci vladali od 1797., nakon Mira u Campo Formiju sklopljenog sa Napoleonom. To je na neki način bila nagrada Austrijskom carstvu za sudjelovanje u napoleonskim ratovima i slamanje Napoleona.

Historija

[uredi | uredi kod]

Administrativno Kraljevstvo Lombardija-Venecija je bilo podjeljeno na dvije potpuno odvojene uprave; Lombardiju i Veneciju. Lombardija je bila sastavljena od slijedećih provincija; Milano, Como, Bergamo, Brescia, Pavia, Cremona, Mantova, Lodi-Cremona i Sondrio. Venecija je imala slijedeće provincije; Venecija, Verona, Padova, Vicenza, Treviso, Rovigo, Belluno i Udine.[1]

Karta kraljevstva sa provincijama

Kraljevstvom je vladala habsburgška dinastija, s prekidom od godinu i pol dana u razdoblju od marta 1848. do augusta 1849. godine. Prvi kralj Kraljevstva Lombardija-Venecija bio je austrijski car Franz I. koji je vladao od 1815. do svoje smrti 1835. Naslijedio ga je Ferdinand I., koji vladao do 1848. godine. Te je godine, 18. marta, u Milanu, izbila revolucija (Pet milanskih dana), pobunjenici su istjerali austrijski garnizon iz grada i proglasili ga 22. marta glavnim gradom Lombardijske privremene vlade (Governo Provvisorio della Lombardia). Slijedeći dan (23. mart) podignut je ustanak i u Veneciji, iz koje je također protjeran austrijski garnizon i formirana je Privremena vlada Venecije koja je proglasila nezavisnu Republiku svetog Marka.

Karlo Albert I, kralj Kraljevine Pijemonta i Sardinije, smatrao je da je došao trenutak ujedinjenja Italije i objavio rat Austrijskom carstvu. Austrijski maršal Josef Radetzky porazio ga je u bitci kod Custoze 24. jula 1848. godine i ponovno zauzeo Milano 6. augusta 1848. i tako ponovno vratio kontrolu nad cijelom Lombardijom. Stari ali energični Radetzky uspio je i drugi put pobijediti vojsku Pijemonta i Sardinije u bitci kod Novare 23. marta 1849. godine, nakon tog je i Venecija ponovo pala u austrijske ruke 24. augusta 1849. i tako je ponovno obnovljeno Kraljevstvo Lombardija-Venecija.

Novi kralj bio je tada mladi car Franjo Josip I koji je vladao od 1849. sve do 1866. godine, kad je Kraljevina Italija anektirala Veneciju kao posljednji ostatak Kraljevstva Lombardija-Venecija nakon Austro-pruskog rata i potpisivanja Praškog mira 23. jula 1866.[1] Lombardiju je Italija anektirala još 1859., nakon Drugog rata za nezavisnost Italije i potpisivanja mira iz Züricha 11. novembra 1859.

Mlađi brat Franje Josipa I Nadvojvoda Maksimilijan, koji je kasnije postao meksički car, bio je potkralj Lombardije od 1857 do 1859.

Vladari Kraljevstva Lombardija-Venecija

[uredi | uredi kod]
Ime Vladavina Bilješke
Franz I. 1814-1835 prije toga Vojvoda od Milana
Princ Heinrich XV zu Reuss-Plauen 1814-1815 Potkralj za Franje I
Grof Friedrich Heinrich von Bellegarde 1815-1816 Potkralj za Franje I
Nadvojvoda Anton Viktor Habsburg 1816-1818 Potkralj za Franje I
Nadvojvoda Rainer Josip Austrijski 1818-1835 Potkralj za Franje I
Ferdinand, car Austrije 1835-1848 sin Franje I
Nadvojvoda Rainer Josip Austrijski 1835-1848 Potkralj za Ferdinanda
Franjo Josip I 1848-1859/1866 nećak Ferdinanda
Grof Josef Radetzky 1848-1857 Potkralj za Franje Josipa I
Nadvojvoda Maksimilijan Meksički 1857-1859 Potkralj za Franje Josipa I

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 Rosita Rindler Schjerve (2003) "Diglossia and Power: Language Policies and Practice in the 19th Century Habsburg Empire", ISBN 3-11-017653-X, pp. 199-200