Kobalt(II) oksid
| Kobalt(II) oksid | |||
|---|---|---|---|
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | Kobalto oksid Kobalt monoksid | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 1307-96-6 
| ||
| PubChem[1][2] | 9942118 | ||
| ChemSpider[3] | 8117730
| ||
| EINECS broj | |||
| UN broj | 3288 | ||
| RTECS registarski broj toksičnosti | GG2800000 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 Slika 2 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | CoO | ||
| Molarna masa | 74,9326 g/mol | ||
| Agregatno stanje | crni prah | ||
| Miris | bez mirisa | ||
| Gustina | 6,44 g/cm3 [4] | ||
| Tačka topljenja |
1933 °C, 2206 K, 3511 °F | ||
| Rastvorljivost u vodi | insoluble in water[5] | ||
| Struktura | |||
| Kristalna rešetka/struktura | kubna, cF8 | ||
| Kristalografska grupa | Fm3m, No. 225 | ||
| Opasnost | |||
| Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | ICSC 1551 | ||
| EU-klasifikacija | Štetan (Xn) Opasan po životnu sredinu (N) | ||
| EU-indeks | 027-002-00-4 | ||
| R-oznake | R22, R43, R50/53 | ||
| S-oznake | S2, S24, S37, S60, S61 | ||
| Tačka paljenja | Nezapaljiv | ||
| LD50 | 202 mg/kg | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Drugi anjoni | Kobalt(II) sulfid Kobalt(II) hidroksid | ||
| Drugi katjoni | Gvožđe(II) oksid Nikal(II) oksid | ||
| Srodna jedinjenja | Kobalt(II,III) oksid Kobalt(III) oksid | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Kobalt(II) oksid (kobalt monoksid) je neorgansko jedinjenje koje sa javlja u obliku maslinasto-zelenih kristala, ili kao sivo-crni prah.[6] On se koristi ekstenzivno u keramičkoj industriji kao aditiv za kreiranje plavo obojenih glazura emajla kao i u hemijskoj industriji za produkciju kobalt(II) soli.
CoO kristali poprimaju oblik strukture slične kamenoj soli sa konstantom rešetke od 4.2615 Å.[7]
On je antiferomagnetan ispod 16 °C.[8]
Kobalt(II,III) oksid se razlaže do kobalt(II) oksida na 950 °C:[9]
- 2 Co3O4 → 6 CoO + O2
Mada je komercijalno dostupan, kobalt(II) oksid se može pripremiti u laboratoriji elektrolizom rastvora kobalt(II) hlorida
- CoCl2 + H2O → CoO + H2 + Cl2
On se takođe može pripremiti precipitacijom hidroksida, praćenom termalnom dekompozicijom:
- CoX + 2 NaOH → Co(OH)2 + Na2X
- Co(OH)2 → CoO + H2O
Kobalt(II) oksid reaguje sa mineralnim kiselinama da formira kobaltne soli:
- CoO + 2 HX → CoX2 + H2O
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Patnaik, Pradyot (2003). Handbook of Inorganic Chemical Compounds. McGraw-Hill. ISBN 0-07-049439-8. Pristupljeno 2009-06-06.
- ↑ Advanced Search – Alfa Aesar – A Johnson Matthey Company Arhivirano 2011-07-19 na Wayback Machine-u. Alfa.com. Retrieved on 2011-11-19.
- ↑ „Safety (MSDS) data for cobalt oxide”. The Physical and Theoretical Chemistry Laboratory, Oxford University. Arhivirano iz originala na datum 2010-10-28. Pristupljeno 2008-11-11.
- ↑ Kannan, R.; Seehra, Mohindar S. (1987). „Percolation effects and magnetic properties of the randomly diluted fcc system CopMg1-pO”. Physical Review B 35 (13): 6847. DOI:10.1103/PhysRevB.35.6847.
- ↑ Silinsky, P. S.; Seehra, Mohindar S. (1981). „Principal magnetic susceptibilities and uniaxial stress experiments in CoO”. Physical Review B 24: 419. DOI:10.1103/PhysRevB.24.419.
- ↑ US 4389339, Šablon:Cite patent/authors, "Process for making a cobalt oxide catalyst"