Kemijoki
Idi na navigaciju
Idi na pretragu
| Rijeka Kemijoki Kemi älv | |
|---|---|
 Rijeka kod grada Rovaniemi | |
| Lokacija | |
| Kontinenti | Evropa |
| Regije | Skandinavija |
| Države |
 Finska |
| Pokrajine | Lapland |
| Gradovi | Rovaniemi |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina – koordinate |
Savukoski 230 m 67° 57′ 46″ N, 28° 57′ 9″ E |
| Ušće – aps. visina – koordinate |
kod Kemia 0 m 65° 46′ 0″ N, 24° 27′ 0″ E |
| Dužina | 597[1] km |
| Pritoke | Luiro, Kitinen, Raudanjoki, Ounasjoki |
| Jezera | Kemijärvi |
| Hidrologija | |
| Protok – srednji |
563[1] m³/s |
| Sliv – površina |
baltički 51,127[1] km² |
| Ulijeva se u | Botnijski zaljev |
| Karta | |
 Karta sliva | |
Kemijoki (švedski: Kemi älv) je sa svojih 597 km, najduža rijeka Finske.[1]
Geografske karakteristike[uredi - уреди | uredi kôd]
Kemijoki'se formira na sjeveroistoku Regije Lapland, spajanjem vodotoka Naltiohaara, Keskihaara i Kemihaara kod sela Savukoski, nedaleko od ruske granice. Od tamo rijeka teče prema jugozapadu, i pritom prima velike pritoke Luiro, Kitinen, Raudanjoki.
Kod grada Rovaniemi prima najveću pritoku Ounasjoki, nakon tog teče još 120 km do ušća u Botnijski zaljev kod grada Kemi.[1]
Sliv rijeke velik je 51,127 km², i proteže se kroz rijetko naseljen kraj. Od decembra do maja rijeka se ledi, tad ima vrlo malo vode, ali od proljeća nabuja.
Prva hidroelektrana na rijeci podignuta je 1948. a danas ih ima 17, one proizvode oko 34.5% sve finske električne energije
Izvori[uredi - уреди | uredi kôd]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „River Isojoki” (engleski). Helcom. str. 22. http://www.helcom.fi/Lists/Publications/BSEP126B%20FI.pdf. Pristupljeno 24. 10. 2015.
