Ami Boué
| Ami Boué | |
 | |
| Rođenje | 16. mart 1794. Hamburg |
|---|---|
| Smrt | 21. novembar 1881. Beč |
| Polje | geologija, geografija |
Ami Boué (Hamburg, 16. mart 1794. – Beč, Austro-Ugarska, 21. novembar 1881.), bio je pionir austrijske geologije, koji je puno pomogao u izgradnji međunarodne naučne kooperacije.[1]
Biografija[uredi | uredi kod]
Boué je porijeklom bio Njemac, odrastao je i školovao se u rodnom Hamburgu, ali i u Genevi, Parizu i Velikoj Britaniji. Za vrijeme studija medicine na univerzitetu u Edinburghu, upoznao se s Robertom Jamesonom, čija su ga predavanja iz geologije i mineralogija toliko zainterisirala, da je odlučio da će to postati njegovo zanimanje.[1] Boué je još za studija počeo voditi geološka istraživanja po raznim dijelovima Škotske i Hebridima.
Po završetku studija 1817. naselio se u Parizu. Godine 1820. objavio je Essai géologique sur l'Ecosse, u kojem su vulkanske stijene po prvi put posebno i vrlo metodično opisane. Poduzeo je brojna studijska putovanja po Njemačkoj, Austriji i Južnoj Evropi, proučavajući raznolike geološke formacije, i na taj način bio pionir geoloških istraživanja. Bio je i jedan od osnivača Francuskog geološkog društva (Société Géologique de France) 1830., i jedan od njegovih predsjednika 1835. godine.[1]
Od 1841. živi u Beču, i uzima austrijsko državljansvo. Carska Akademija nauke iz Beča objavila je njegove najvažnije radove iz geologije balkanskih zemalja (1859. - 1870.).
Boué je sam obavio Mémoires géologiques et paléontologiques (Pariz, 1832.) i naučnu studiju La Turquie d'Europe (Pariz, 1840.), u kojoj je naučno opisao i iznio svoja geografska, geološka i prirodoslovna zapažanja sa svoja tri putovanja po tadašnjim turskim zemljama juga Evrope.[1]
U toj studiji obrađeni su dijelovi Bosne, Srbije, Crne Gore, Albanije, Makedonije, Bugarske i Grčke i to ne samo sa geološkog, već i za geografskog, prirodoslovnog (flora i fauna) etnografskog, ekonomskog i historiografskog stanovišta.
Boué je 1849. objavio prvu etnografsku kartu turskih zemalja balkanskog poluotoka.
Po njemu se danas zovu ulice u Beču, Budimpešti i Sofiji.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Ami Boué” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 12. 11. 2012.
