Drago Štajnberger
| Drago Štajnberger-Adolf | |
|---|---|
| |
| Datum rođenja: | 15. 2. 1916. |
| Mesto rođenja: | Zagreb, Austra-Ugarska Monarhija |
| Datum smrti: | 3. 3. 1942. (dob: 26) |
| Mesto smrti: | Balinka Peć, Lika, Kraljevina Jugoslavija |
| Profesija: | radnik[1] |
| Član KPJ od: | 1938. |
| Za narodnog heroja proglašen: | 27. 7. 1953. |
Drago Štajnberger-Adolf (Zagreb, 15. 2. 1916 — Balinka Peć, 3. 3. 1942), jugoslavenski komunist, Narodni heroj Jugoslavije, učesnik španskog građanskog rata i Narodnooslobodilačke borbe (NOB).
Drago Štajnberger zvani Adolf je rođen 15. 2. 1916 godine u Zagrebu, u židovskoj porodici Mavra Štajnbergera.[1] Veoma rano je pristupio revolucionarnom omladinskom pokretu, a ubrzo je postao i član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Kao SKOJ-evac, neumorno je vodio svoje drugove u štrajkove, demonstracije i druge akcije protiv bespravlja i eksploatacije. Svojim radom isticao se u mnogim akcijama zagrebačke radničke klase protiv režima Kraljevine Jugoslavije. U Španiju odlazi, kao dobrovoljac, za vreme građanskog rata i uključuje se u redove internacionalnih brigada. Isticao se kao veoma hrabar i snalažljiv borac. Godine 1938 primljen je, u Španiji, u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Posle završetka rata u Španiji, s nizom drugih jugoslovenskih boraca nalazio se u koncentracionim logorima u Francuskoj. Kasnije je s grupom jugoslovena otišao na prisilni rad u Nemačku, odakle je sredinom jula 1941 godine, uspeo da pobegne i prebacio se u okupiranu Kraljevinu Jugoslaviju.[1][2]
Po dolasku u Kraljevinu Jugoslaviju, vrlo kratko je boravio u Zagrebu, a onda se prebacio na oslobođenu teritoriju Korduna. Učestvovao je u organizovanju prvih partizanskih jedinica u Perjasici, Kestenjcu, Veljunu, Kloloću i Kladuši. Najviše se zadržao u odredu u Šljivnjaku. Isticao se u borbama kao hrabar borac. Među partizanima i narodom Korduna bio je poznat pod imenom Adolf. Početkom 1942 godine, Italijani su pokušali da pomoću četnika, razbiju jedinstvo među partizanskim jedinicama na Kordunu. Marta 1942, jedan vod 3. čete Trećeg bataljona Drugog kordunaškog partizanskog odreda prišao je četnicima, pa su 3. 4. Treću četu na prevaru razoružali. U Trećoj četi se nalazio Drago kao politički komesar Treće čete, komandant odreda Robert Domani, politički komesar Trećeg bataljona Branko Latas, komandir Treće čete Stevo Čuturilo. Sve su ih četnici iste noći pobili. Da se ne bi pronašla njihova tela, bacili su ih u jamu Balinka, duboku 380 metara, u Ličkoj Jesenici.[1][2]
Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. 7. 1953 godine, proglašen je za Narodnog heroja.[1][2]
Godine 1966, jedna britanska (Velška) speleološka ekipa tj. bračni par Webley je pronašao četiri nepotpuna kostura Drage, Domanija, Latasa i Čuturila.[3] Njihovi ostaci su sahranjeni u zajedničkoj grobnici u Plaškom.[2]
Napomena: Ovaj tekst ili jedan njegov dio preuzet je s mrežnih stranica Deseti korpus "Zagrebački" NOV i POJ (Štajnberger Drago Adolf) Arhivirano 2016-03-03 na Wayback Machine-u. Vidi Wikipedia:Dozvole za objavljivanje (Wikipedia:Dozvole za objavljivanje/Deseti korpus).
|
Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi. |
- Romano, Jaša (1980). Jevreji Jugoslavije 1941-1945: žrtve genocida i učesnici narodnooslobodilačkog rata, Beograd: Jevrejski Istorijski Muzej, Saveza jevrejskih opština Jugoslavije.
- Grlić, Eva (1997). Sjećanja, Zagreb: Durieux. ISBN 953-188-078-6
- Narodni heroji Jugoslavije. „Mladost“, Beograd 1975. godina.