Rudolf Domani
| Rudolf Domani | |
|---|---|
 Rudolf Domani u uniformi vojske Kraljevine Jugoslavije. | |
| Rođenje | Rudolf Domany 18. 9. 1909. Slavonska Orahovica, Austro-Ugarska Monarhija |
| Smrt | 9. 9. 1941. (dob: 31) Zagreb, Kraljevina Jugoslavija |
| Nacionalnost | Jugoslaven |
| Etnicitet | Židov |
| Državljanstvo | Kraljevina Jugoslavija |
| Politička partija | KPJ |
| Suprug/a | Eva Grlić |
| Djeca | Vesna Domany-Hardy |
| Roditelji | Josip Domani[1] Debora (Kohn) Domani[1] |
| Rodbina | Robert Domani (brat) Terezija Kohn (baka) |
Rudolf Domani (Slavonska Orahovica, 18. 9. 1909 - Zagreb, 9. 9. 1941), jugoslavenski komunist i učesnik Narodnooslobodilačke borbe (NOB). Brat je narodnog heroja Jugoslavije Roberta Domanija.
Biografija[uredi | uredi kod]
Rudolf Domani je rođen 18. 9. 1909. godine u Slavonskoj Orahovici, kod Osijeka, u židovskoj porodici Josipa i Debore Domani.[1][2][3] Studirao je u Parizu, a potom u Beču gdje je završio Visoku trgovačku akademiju "Hohe Handelsakademie". Rudolf je bio pametan i zgodan, te šutljiv i miran, uglađenih manira. Ujedno je bio dobar planinar, skijaš i odbojkaš. Povratkom u Kraljevinu Jugoslaviju zaposlio se u poduzeću "Našička d.d.", te nešto kasnije u veletrgovini braće Baum u Zagrebu. U radnički pokret se uključio ugledajući se na brata Roberta koji je zarana bio član pokreta. Rudolf je bio angažirani sindikalni aktivist i funkcionar u sindikalnom Savezu bankovnih, osiguravajućih, trgovačkih i industrijskih činovnika (SBOTIČ). Svoju suprugu, Evu Grlić, je upoznao prije Drugog svjetskog rata. Vjenčali su se u maju 1940 godine u Bogoštovnoj izraelskoj općini Zagreb, a 1941 rodila im se kćer Vesna. Stan Rudolfa i Eve u Vrhovčevoj ulici 21 (danas Draškovićeva ulica), je 1940 postao u ilegalna partijska tehnika Centralnog komiteta (CK) Komunističke partije Hrvatske (SKH) u kojem su se štampale brošure i letci za "Proleter". Pavle Pap Šilja je često svraćao u stan opskrbljujući Roberta sa pisaćim strojevima i materijalima za prve brojeve "Vjesnika", a i sam Rade Končar je nekoliko puta prespavao u stanu Domanijevih. Ustaše su 1941. godine otkrile Rudolfov rad, te su ga streljale 9. 9 1941. u Rakovu potoku sa grupom od 89 "Srba, Židova i komunista". Uz Rudolfa, cijela porodica Domani je stradala za vrijeme Holokausta. U rano proljeće 1942 godine, Rudolfove roditelje i baku Tereziju uhitile su ustaše i deportirali ih sa Zagrebačkog Glavnog kolodvora u koncentracijski logor Auschwitz gdje su ubijeni, a brat Robert je ubijen od strane četnika 3. 3. 1942. u Lici.[1]
Počasti[uredi | uredi kod]
U Zagrebu postoji Ulica braće Domany u čast Rudolfu i Robertu Domaniju.[4]
Reference[uredi | uredi kod]
Literatura[uredi | uredi kod]
- Snješka Knežević, Aleksander Laslo (2011). Židovski Zagreb, Zagreb: AGM, Židovska općina Zagreb. ISBN 978-953-174-393-8
- Romano, Jaša (1980). Jevreji Jugoslavije 1941-1945: žrtve genocida i učesnici narodnooslobodilačkog rata, Beograd: Jevrejski Istorijski Muzej, Saveza jevrejskih opština Jugoslavije.
- Grlić, Eva (1997). Sjećanja, Zagreb: Durieux. ISBN 953-188-078-6