Marko Attila Hoare

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Marko Atila Hor
Rođenje 1972. (dob: 51–52)
Državljanstvo UK
Polje istorija, novinarstvo
Institucija Univerzitet Kembridž,
Univerzitet Kingston,
SSST
Alma mater Univerzitet Kembridž,
Univerzitet Jejl,
Koledž Robinson
Istaknute nagrade CNAB 2010

Marko Atila Hor (izv.: Marko Attila Hoare; rođen 1972) britanski je istoričar bivše Jugoslavije, koji takođe piše o trenutnim dešavanjima – naročito u jugoistočnoj Evropi, uključujući Tursku i Kavkaz.[1]

Biografija[uredi | uredi kod]

Hor je sin britanskog prevodioca Kvintina Hora i hrvatske novinarke i istoričarke Branke Magaš.[2] U svojim prvim člancima, potpisivao se jednostavno kao ’Attila Hoare’, ali od 1999. svoje članke potpisuje kao ’Marko Attila Hoare’. Redovan je doprinosilac Bosanskom institutu u UK-u, kao i drugim akademskim publikacijama.[3]

Hor proučava istoriju bivše Jugoslavije od 1993.[4] U ljeto 1995, radio je kao prevodilac za konvoj humanitarne pomoći za bosanski grad Tuzlu, koji je organizovao WAfB – pokret solidarnosti za podršku bosanskom narodu.[5] Za Istoriju ima zvanja BA (1994; kasnije promijenjeno u MA) od Univerziteta u Kembridžu, te MPhil (1997) i PhD od Univerziteta Jejl (2000).[6]

U razdoblju 1998–2001, živio je i radio u Beogradu (Srbija), te bio rezident tu tokom Kosovskog rata 1999. Kasnije je radio kao istražitelj ratnih zločina u ICTY-ju,[7] gdje je učestvovao u stvaranju nacrta optužnice protiv Slobodana Miloševića.[5] Naknadno, Hor je bio istraživač-asistent na Bosanskom institutu u Londonu (koji je osnovao njegov otac); postdoktorantski je istraživački član Britanske akademije, a takođe i istraživački član Fakulteta istorije Univerziteta Kembridž,[6] te ’Reader’ na Univerzitetu Kingston u Londonu.[6] Pridruženi je profesor na SSST-u od 2017.[8][9]

Bio je evropski ’Neighbourhood Section’ direktor Društva Henri Džekson (HJS).[10] Godine 2012, napustio je HJS, izjavivši da je HJS postao „abrazivno desničarski forum sa antimuslimanskom primjesom”, te zbog značajnih neslaganja sa pridruženim direktorom Daglasom Marijem.[11][12] Isto tako je bio i savjetni urednik Democratiye,[13] a pored toga je i član uredničkog odbora internacionalnog, interdisciplinarnog, dvojezičkog, onlajn žurnala Spirit of Bosnia (dosl. Duh Bosne).[6] Njegov blog, Greater Surbiton, koncentrira se na međunarodni razvoj i ’revizioniste’ recentne istorije Balkana (npr. Edvard Herman, Noam Čomski i dr.).[14][15] Potpisnik je Eustonskog manifesta[16] (deklaracija o ljevičarstvu), a prethodno je bio povezan sa britanskim web-sajtom Harry's Place (antiekstremistički politički blog). Pisao je i za web-sajt Left Foot Forward,[17] magazine Prospect[18] i Standpoint,[19] i novine The Guardian (Gardijan).[8]

Ed Milibend, vođa Laburističke partije UK, prijatelj mu je iz djetinjstva. Godine 2010, pojavio se u TV dokudrami Miliband of Brothers Kanala 4, gdje je komentarisao svoje memoare Milibenda i njegovog brata Dejvida Milibenda. Kritikujući poziciju konzervativnog londonskog načelnika Borisa Džonsona, zastupao je stav u korist naoružavanja protivnika Bašara Asada u Siriji.[20]

Knjige[uredi | uredi kod]

Horovo pisanje o istoriji ima naročit fokus na istoriju Bosne i Hercegovine. Kako se Bosna naoružala: Rođenje i uspon Bosanske armije (engl. How Bosnia Armed: The Birth and Rise of the Bosnian Army, London, Saqi, 2004) daje pregled istorije tzv. ’Bosanske vojske’, kao i ’bosanske unutrašnje politike 1990-ih’. Genocid i otpor u Hitlerovoj Bosni: Partizani i četnici, 1941–1943 (engl. Genocide and Resistance in Hitler's Bosnia: The Partisans and the Chetniks, 1941–1943, London, Oxford University Press, 2006) pruža poglede na sukob između jugoslavenskih partizana i četnika u Bosni tokom Drugog svjetskog rata.[21] Istorija Bosne: Od srednjeg vijeka do današnjosti (engl. The History of Bosnia: From the Middle Ages to the Present Day, London, Saqi, 2007) fokusira se primarno na istoriju ’nacionalnog identiteta Bosne’.[22] Bosanski Muslimani u Drugom svjetskom ratu: Istorija (engl. The Bosnian Muslims in the Second World War: A History, London, C. Hurst & Co., 2013) osvrće se na ulogu Bosanskih Muslimana u Drugom svjetskom ratu.

Nagrade[uredi | uredi kod]

Hor je dobitnik nagrade Kongresa Bošnjaka Sjeverne Amerike (CNAB) 2010. za izuzetan doprinos unapređenju izučavanja istorije. Nagrada je priznanje za njegovu životnu posvećenost predstavljanju istorijske istine i zastupanje stanovišta protivljenja negiranju genocida.[23]

Reference[uredi | uredi kod]

  1. ↑ Mersiha Gadzo; Harun Karcic (2019-07-07). „Bosnia as the new 'battleground' between NATO and Russia - NATO”. Al Jazeera. Pristupljeno 2021-10-13. 
  2. ↑ „Quintin Hoare”. Lawrence & Wishart. 2015-07-17. Pristupljeno 2020-12-21. 
  3. ↑ „Marko Attila's published articles appearing on the UK-based Bosnian Institute web site”. Google.com. Pristupljeno 5. 12. 2013. 
  4. ↑ Hoare's biography on the Henry Jackson Society website
  5. ↑ 5,0 5,1 „About”. Greater Surbiton. 2007-11-03. Pristupljeno 2020-12-21. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Academic staff page, Kingston University
  7. ↑ „Bosnian Serb Plan for New Police Force Revives Wartime Fears”. Balkan Insight. 2019-06-11. Pristupljeno 2021-10-13. 
  8. ↑ 8,0 8,1 „Marko Attila Hoare”. the Guardian. 2018-01-31. Pristupljeno 2021-10-13. 
  9. ↑ Gadzo, Mersiha (2020-11-20). „Bosnia: 25 years since Dayton Accords, divisive politics live on - News”. Al Jazeera. Pristupljeno 2021-10-13. 
  10. ↑ „Collaborations”. Kingston University. Arhivirano iz originala na datum 19. 4. 2014. Pristupljeno 18. 4. 2014. 
  11. ↑ Hoare, Marko Attila (13. 8. 2012). „Alan Mendoza's putsch in the Henry Jackson Society " Greater Surbiton”. Greatersurbiton.wordpress.com. Pristupljeno 5. 12. 2013. 
  12. ↑ Bloodworth, James (20. 5. 2013). „Labour should cut its ties with the illiberal Henry Jackson Society”. The Guardian. Pristupljeno 1. 11. 2016. 
  13. ↑ Democratiya Arhivirano 19 December 2008 na Wayback Machine-u
  14. ↑ „Greater Surbiton”. Greater Surbiton. Pristupljeno 2020-12-21. 
  15. ↑ Marko Attila Hoare "Chomsky's Genocidal Denial", FrontPage magazine, 23. 11. 2005
  16. ↑ http://eustonmanifesto.org/the-euston-manifesto/
  17. ↑ „Marko Attila Hoare, Author at Left Foot Forward: Leading the UK's progressive debate”. Left Foot Forward: Leading the UK's progressive debate. Pristupljeno 2021-10-13. 
  18. ↑ Marko Attila Hoare, 'The Dangers of Appeasement' Arhivirano 13 September 2008 na Wayback Machine-u
  19. ↑ Marko Attila Hoare. „Marko Attila Hoare, 'Why South East Europe should fear President Obama'”. Standpointmag.co.uk. Arhivirano iz originala na datum 2016-11-03. Pristupljeno 5. 12. 2013. 
  20. ↑ Marko Attila Hoare "The case for arming Syrian Rebels", The Guardian, 18. 6. 2013.
  21. ↑ Black, Jeremy (12. 6. 2007). „Jeremy Black's review of 'Genocide and Resistance' for the Social Affairs Unit”. Socialaffairsunit.org.uk. Pristupljeno 5. 12. 2013. 
  22. ↑ „Tim Judah's review of 'The History of Bosnia', for the European Stability Initiative”. Esiweb.org. Pristupljeno 5. 12. 2013. 
  23. ↑ Dr. Marko Attila Hoare, recipient of the 2010 CNAB Award – CNAB, 18. 7. 2008. Saint Louis, MO.

Literatura[uredi | uredi kod]

Vanjski linkovi[uredi | uredi kod]

Portal Bosna i Hercegovina
Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Marko_Attila_Hoare&oldid=41676143