Willem III od Nizozemske
Willem III od Nizozemske | |
---|---|
Willemov portret | |
Kralj Nizozemske i Veliki vojvoda Luksemburga | |
Vladavina | 1849. do 1890. |
Prethodnik | Willem I |
Nasljednik | Wilhelmina |
Supruga | Sofija od Württemberga (1839.-1877.), Emma od Waldecka i Pyrmonta (od 1879.) |
Djeca | Wilhelmina, Willem Nicolaas, Willem Frederik Maurits, Willem Alexander |
Dinastija | Oranje-Nassau |
Otac | Willem II |
Majka | Ana Pavlovna |
Rođenje | 19. februar 1817. Bruxelles, Ujedinjena Kraljevina Nizozemska |
Smrt | 23. novembar 1890. Apeldoorn, Kraljevina Nizozemska |
Vjera | Protestant |
Willem III rođen kao Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk (Bruxelles, Ujedinjena Kraljevina Nizozemska, 19. februar 1817.-Apeldoorn, Kraljevina Nizozemska 23. novembar 1890.) - bio je od 1849. do 1890. kralj Nizozemske i Veliki vojvoda Luksemburga.[1]
Willem se pokazao kao poprilično konzervativni vladar, koji se do 1868. angažirao na formiranju ministarstava, a nakon tog kao žestoki protivnik liberala, koji su inzistirali na ustavu i parlamentu i bitno ograničili njegove prerogative.[1]
Rođen je kao najstariji sin kralja Willema II, oženio se 1839. rođakinjom Sofijom, kćerkom kralja Wilhelma I od Württemberga.[1]
Oca je naslijedio 1890., pokazao se kao žestoki protivnik ustava iz 1848., koji je dao velike ovlasti parlamentu, ali je pored svih napora nije uspio spriječiti da liberal Johan Thorbecke, glavni zagovornik ustava, formira novu vladu.[1] Nakon svađe oko pitanja Katoličke crkve u Kraljevini Nizozemskoj i vladinog prijedloga da Nadbiskupija Utrecht sama uređuje katoličku hijerarhiju, čemu se Willem žestoko protivio-Thorbecke je 1853. dao ostavku 1853. Ta pobjeda mu nije donjela mir, jer se i nadalje sukobljavao sa slijedećim vladama.[1]
Willem III je 1867. pokušao prodati Drugom Francuskom Carstvu svoj suverenitet nad Velikim Vojvodstvom Luksemburg, ali je od tog odustao zbog žestokog protivljenja Kraljevine Pruske, koja je inzistirala na tom da Luksemburg postane nezavisan.[1] Nakon tog je njegov utjecaj u parlamentu značajno pao. Kad mu je prva žena umrla 1877., oženio se Emmom od Waldeck-Pyrmonta 1879., koja je od 1890., kad se razbolio vladala umjesto njega kao regent. Kad je umro naslijedila kći Wilhelmina.[1]