Starovelški jezik
| Starovelški | |
|---|---|
| Hen Gymraeg | |
| Države | Wales |
| Izumro | Evoluirao u srednjovelšli oko 12. vijeka |
| Jezična porodica | Indoevropski
|
| Pismo | latinica |
| Jezični kodovi | |
| ISO 639-1 | – |
| ISO 639-3 | owl |
Starovelški (velški: Hen Gymraeg) je naziv koji se daje velškom jeziku u periodu od oko 800. do početka 12. vijeka kada se razvio u srednjovelški.[1] Prethodni period, u kome se velški oko 550. izdvojio iz britskog jezika, se naziva "primitivni velški".[1]
Iz tog perioda su sačuvane brojne pjesme i neki prozni tekstovi, iako neki predstavljaju kasnije verzije rukopisa, kao što je npr. tekst epa Y Gododdin. Najstariji sačuvani tekst koji je u potpunosti na starovelškom je vjerojatno natpis na grobu u današnjoj crkvi Tywyn, za koji se vjeruje da datira sa početka 8. vijeka. Za tekst u Knjizi Svetog Chada poznat kao Surrexit Memorandum se vjeruje da je napisan krajem 8. ili u 9. vijeku, ali je moguće da predstavlja kopiju originala iz 6. ili 7. vijeka.
Starovelški današnji govornici velškog mogu razumjeti jedino uz pomoć opsežnih bilješki i drugih pomagala.
- Price, Glanville (1985). The Languages of Britain. London: Edward Arnold. ISBN 0-7131-6452-2.
- Koch, John T. (2006). Celtic Culture: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO.
- Old and Middle Welsh by David Willis, University of Cambridge