Samonikli
| VIS Samonikli | ||
|---|---|---|
| Podaci | ||
| Mesto | SFR Jugoslavija | |
| Žanr | pop i rok | |
| Aktivni period | 1963 -1969 | |
| Članovi | ||
| Milan Pavlov Marko Novaković Bojan Drndić Vukašin Veljković Novak Dragović | ||
Samonikli je beogradska muzička grupa nastala 1963. godine.
Godine 1963. učenici Prve beogradske gimnazije Marko Novaković, Milan Pavlov, Zoran Gonda i Slobodan Živanović osnovali su vokalno-instrumentalnu grupu kojoj su dali ime Samonikli, prema istoimenoj zbirci pripovedaka Prežihova Voranca (Lovro Kuhar). U ranom osnivačkom periodu sastav se često menjao i kroz grupu su kratkotrajno prošli mnogi mladi umetnici: Dejan Stojanović ex Galebovi - bubnjevi, Toma Tokos – bubnjevi, Ognjen Kalezić - klavir, Veljko Perić - bas gitara, itd.
Početkom 1964. Pavlovu i Novakoviću su se priključili Bojan Drndić, takođe učenik Prve beogradske, i bubnjar Vukašin Veljković, kada se sastav ustalio i grupa počinje sa ozbiljnijim radom.[nedostaje referenca] Vežbali su kao članovi sekcije Kulturno umetničkog društva "Nikola Tesla" u prostorijama Društva u Skenderbegovoj ulici, na Dorćolu.[nedostaje referenca] Nastupali su uglavnom po osnovnim i srednjim školama. Na jednom koncertu u osnovnoj školi "Pero Popović Aga" u Gospodar Jovanovoj ulici, svirali su pesmu The Savage od čuvene britanske grupe The Shadows, sve sa koreografijom, baš kao u filmu "Veseli klub mladih" (The Young Ones).
Tokom 1965. i 1966. nastupali su redovno na igrankama na beogradskom Tehnološkom fakultetu, gde su ubrzo stekli veliku popularnost.[nedostaje referenca]. Na početku su svirali uglavnom instrumentalnu muziku pod uticajem grupe The Shadows, ali su se kasnije opredelili za beat muziku. Negovali su višeglasno pevanje, a pored stranih hitova obrađivali su narodne pesme i šlagere iz tridesetih i četrdesetih godina. Sa njima su na tehnološkom fakultetu nastupali, kao pevači, i braća Marin i Nikola Pečjak.
U proleće 1966. godine, kao pobednici omladinskog festivala "Majski susreti VIS-ova Jugoslavije",[nedostaje referenca] nastupali su van konkurencije, kao prvi "zapadni" sastav, na međunarodnom festivalu omladinskih orkestara na Nepstadionu u Budimpešti gde su učestvovali najbolji sastavi iz Istočne Evrope (Illés, Metró, Omega i dr.).[nedostaje referenca]
Maja 1966. izlazi intervju sa njima u prvom broju kultnog časopisa "Džuboks Magazin", koji je, prema rečima novinarke tog lista Višnje Marjanović, "potpuno razgrabljen" u roku od svega nekoliko časova. Izdanje lista omladine Beograda "Susret" od aprila 1966. godine navodi da su Samonikli bili prvi "električarski" sastav u Beogradu koji je radio sa grupom od šest violinista spremajući sa za snimanje pesama Dozvoljavate li gospodine (Vous permetez messieur) i Povetarac i ja (The Breeze and I), koja je postala jedna od najslušanijih melodija "Muzičkog automata" Radio Beograda 2 u 1966. godini.[nedostaje referenca] Više puta su nastupali u seriji emisija Radio Televizije Beograd "Koncert za ludi mladi svet" u režiji Jovana Ristića Rice i napravili niz zapaženih audio i video snimaka za radio i TV. Zauzimali su visoka mesta na top listama tada najslušanije radio emisije "Nedeljom u devet i pet", koju je uređivao i vodio Nikola Karaklajić. Nastupali su na koncertima i čajankama u Domu Omladine, Domu Sindikata, Domu Kulture Vuk Karadžić, na letnjoj pozornici u Topčideru, na festivalima omladine, itd. i pratili su mnoge poznate vokalne soliste, kao što su Miki Jevremović, Bisera Veletanlić, Gordana Krisper, i Karlo Klemenčić, pobednik na prvoj Gitarijadi. U tom periodu, jedno kratko vreme pridružio im se i Miodrag Mive Okrugić na orguljama.
U toku 1966. i 1967. godine često su svirali u dansing dvorani Doma Omladine. Bubnjar im je tada bio Branislav Grujić - Gruja, ex Smeli. Posebno zapažena je bila njihova svirka na maskenbalu za doček Nove 1967.[nedostaje referenca] Godine u dansing dvorani Doma Omladine, gde su nastupali sa pevačem Karlom Klemenčićem za, kako piše na naslovnoj strani Politike od 3. januara 1967. godine, „oko 200 studenata i studentkinja iz Poljske i 800 naših omladinaca“.
Polovinom 1967. godine pridružio im se Slobodan Dino Matijević, bivši bubnjar Batala iz Splita. Njegov dolazak je donekle uticao na promenu muzičkog pravca, tako da su u tom periodu Samonikli izvodili čak i repertoar Jimi-a Hendrix-a. Jedno kraće vreme tokom 1967. i 1968. godine, prateći svetske trendove u muzici, svirali su i soul muziku uz pomoć duvača, Aleksandra Ace Marinkovića - trombon i Karla Krajpa - saksofon.
Početkom 1969. godine prestali su da se aktivno bave muzikom da bi se posvetili završavanju studija.
Decembra 1985. godine, ponovo su se okupili da bi svirali u Domu sindikata na koncertu koji je održan povodom obeležavanja 25 godina rok muzike u Beogradu, uz ostale poznate beogradske grupe iz onog vremena. Tada je sa njima nastupao i njihov nekadašnji pevač Marin Pečjak, a bas gitaru je svirao Bratislav Krstić - Krle, ex Slomljena srca, zamenjujući Novakovića koji je tih godina boravio van zemlje. Početkom 2003. godine, povodom 40. godišnjice od svog osnivanja, ponovo su se okupili u originalnom sastavu (M. Pavlov, M. Novaković, B. Drndić, V. Veljković) i održali "čajanku" za prijatelje i nekadašnje fanove u diskoteci Duga u Beogradu, vrativši se svojoj prvoj "ljubavi" - instrumentalnoj muzici![nedostaje referenca] U dva navrata, 2005. i 2006. godine, potpomognuti starim drugarima, Bratislavom Krstićem na bas gitari i Slobodanom Bobom Misaljevićem, prvim solistom sarajevskih Indeksa, svirali su za nekoliko stotina ljudi u beogradskom restoranu "Park", što su zabeležile i kamere RTS-a.
- Milan Pavlov - solo gitara
- Marko Novaković - bas gitara
- Dragovič Novak, bas gitara
- Bojan Drndić - ritam gitara
- Vukašin Veljković - bubnjevi
- Stole Angelovski, bubnjevi
- Branimir Grujić - bubnjevi
- Slobodan Matijević - bubnjevi
- Bata Herman, saksofon
- Boža Bakrač, truba
- Vlada Čežek, vokal
- Marin Pečjak - vokal
- Stjepo Martinović, vokal
- Povetarac i ja (Radio Beograd)
- Dozvoljavate li gospodine (Radio Beograd)
- Usamljena gitara (Radio Beograd)
- Ne ustupam vam svoje mesto (Radio Beograd)
- Gde su ruže nestale (Radio Beograd)
- Massachusetts (Radio Beograd)
- Šaj, mala, šaj (Radio Beograd)
- Izgubljena ljubav (Radio Beograd)
- Budi se Istok i Zapad (Radio Beograd)
- Heroj Tito (Radio Beograd)
- Napisao sam volim te u pesku (Radio Televizija Beograd)
- Takav čovek (Radio Televizija Beograd)
- Da li vidiš (Radio Televizija Beograd)
Jedan deo tonskog i video zapisa uništen je prilikom NATO bombardovanja RTS aprila 1999.
- Petar Janjatović: "Ilustrovana Yu Rock enciklopedija" (Beograd, 2001)