Riton
Riton (perz. تکوک: „Takuk“; grč. rhytos[1]) je drevna posuda iz doba Neolita, za čuvanje tekućina namijenjenih za obrede. Istraživanja neolitskog naselja Danilo u Hrvatskoj dala su na desetine ovakvih predmeta. Do tada su bili pronađeni na dvije lokacije u sjevernoj Grčkoj i u okolini Trsta. Danilska kultura prepoznaje se po keramičkom ritonu karakteristična oblika - on je ukrašena posuda na četiri noge s velikom ručkom za nošenje.
Prahistorijski riton[uredi | uredi kod]
Prvi nalazi ritona u Bosni i Hercegovini iskopani su na lokalitetu Kakanj 1947. i 1954. god.[2]
Riton je zatim pronađen u Zelenoj pećini i Obre I i na još nekoliko nalazišta u Dalmaciji. [3] Alojz Benac i Josip Korošec, istraživači ovih lokaliteta, su zaključili da se radi o kultnoj vazi, upotrebljavanoj u religijskim i magijskim obredima. Korošec je smatrao da se radi o kultu vode, dok je Benac smatrao da se radi o kultu plodnosti. Bile su rasprostranjene od Korinta u Grčkoj do Trsta.
Na osnovu kasnijih istraživanja zaključeno je da neolitske kulture nisu bile izolovane, u sebe zatvorene zajednice. Postojali su živi kontakti između srednje Bosne i Jadrana, kao i duž svih obala Sredozemnog mora. Jesu neolitske kulture bile sjedilačke, ali su pojedinci putovali, upoznavali se, razmjenjivali materijalna dobra i ideje i stvarali duhovno jedinstvo.[4]
Historijski riton[uredi | uredi kod]
Najčešće se radi o bogato ukrašenim posudama izrađenim od plemenitih kovina poput zlata ili srebra. Prvotni ritoni datiraju iz drevne Perzijske Monarhije a njihova upotreba se u 5. vijek pne. proširila i na Grčku, gdje su umjetnici kopirali i oponašali perzijske rukotvorine[5].
Veze[uredi | uredi kod]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Riton (YourDictionary.com)
- ↑ „Student : Edina Kadić – Mentor: dr. sc. Tihomila Težak Gregl: Obre I Kameno doba Bosne i Hercegovine”. Univerzitet u Sarajevu Filozofski fakultet Katedra za arheologiju. Pristupljeno 9. 2. 2016.
- ↑ „Kakanjska kultura, Strana 99”. Arheološki leksikon -Zemaljski muzej, Sarajevo. Pristupljeno 9. 2. 2019.
- ↑ „Borivoj Čović: OD BUTMIRA DO ILIRA - Kultovi sa Mediterana”. Kulturno naslijeđe, Sarajevo, 1976. Pristupljeno 9. 2. 2016.
- ↑ Janine Bakker: Perzijski utjecaj na Grčku (Iran Chamber)
