Ognjen Tadić
Ognjen Tadić
| |
[[Datoteka:
| |
Savjetnik predsjednika Republike Srpske (od 2023.)
Delegat u Vijeću naroda Republike Srpske (2018.-2022.) Predsjedavajući i delegat u Domu naroda Parlamentarne skupštine Bosne i Hercegovine (2010.-2018.) Narodni poslanik u Narodnoj skupštini Republike Srpske (2006.-2010.) Politički savjetnik predsjednika Republike Srpske (2005.-2006.) Šef Kabineta i savjetnik za društvene djelatnosti, izbjeglice i raseljena lica predsjednika Republike Srpske (1998.-2000.) | |
| Rođen/a | 20. 4. 1974. Sarajevo, SR BiH, SFRJ |
|---|---|
| Suprug/a | Prof. dr sc. med Daliborka Tadić |
| Djeca | kćerka i dva sina |
| Alma mater | Univerzitet u Banjoj Luci |
| Religija | Srpska pravoslavna crkva |
Ognjen Tadić (Sarajevo, 20. 4. 1974) je političar, pravnik, novinar i sociolog. Živi i radi u Banjoj Luci, u Republici Srpskoj, Bosni i Hercegovini.
Osnovnu i srednju Mašinsku tehničku školu završio je u Sarajevu. Diplomirao je na Pravnom fakultetu u Banjoj Luci. Magistrirao je na Fakultetu političkih nauka u Banjoj Luci sa temom “Društveni konflikti u Bosni i Hercegovini na kraju XX i početkom XXI vijeka”. Autor je knjige "Polje sukoba" (Besjeda, Banja Luka, 2023.) i više naučnih i stručnih članaka iz područja sociologije i prava.
Savjetnik je predsjednika Republike Srpske Milorada Dodika. Ranije je dva puta bio savjetnik predsjednika Republike Srpske - prvi put kao savjetnik za društvene djelatnosti, pitanja izbjeglica i raseljenih lica u vrijeme predsjednika Republike i predsjednika Srpske radikalne stranke Republike Srpske Nikole Poplašena, a drugi put kao politički savjetnik u vrijeme predsjednika Republike i predsjednika Srpske demokratske stranke Dragana Čavića. Bio je i šef Kabineta predsjednika Republike Srpske u vrijeme predsjednika Republike Nikole Poplašena.
Na redovnim izborima 2002 godine kao kandidat Srpske radikalne stranke Republike Srpske za srpskog člana Predsjedništva BiH zauzeo je treće mjesto sa oko 9% glasova, 2007. godine na vanrednim izborima kao kandidat Srpske demokratske stranke za predsjednika Republike Srpske zauzeo je drugo mjesto sa oko 35% glasova, zatim 2010 godine kao kandidat Koalicije ZAJEDNO ZA SRPSKU za predsjednika Republike Srpske zauzeo je drugo mjesto sa oko 37% glasova, a na opštim izborima održanim 2014. g. takođe u trci za predsjednika Republike Srpske Ognjen Tadić je dobio podršku 44,28% glasova i ponovo osvojio drugo mjesto dok je njegov protivkandidat Milorad Dodik je pobjedio sa 45,38% glasova.
U VII sazivu Narodne skupštine Republike Srpske (od 2006. do 2010. g.) bio je narodni poslanik Srpske demokratske stranke.
Bio je delegat u VI sazivu Doma naroda Parlamentarne skupštine Bosne i Hercegovine (2010/14), a tokom tog mandata i predsjedavajući / zamjenik predsjedavajućeg Doma naroda (2011/13).
Na iste dužnosti je reizabran i u VII sazivu Doma naroda (2014/18).
Bio je delegat u V saziv Vijeća naroda Republike Srpske (2018/22).
Prije članstva u Srpskoj demokratskoj stranci, u kojoj je bio potpredsjednik, bio član Predsjedničkog kolegijuma i Centralne otadžbinske uprave Srpske radikalne stranke (1991/2006). Posije Opštih izbora 1998. godine, Odlukom Privremene Izborne komisije BiH, Ognjen Tadić je zajedno sa još osam kandidata skinut sa liste Srpske radikalne stranke radi kažnjavanja stranke. Po mišljenju PIK-a Tadić je poslije toga "poticao nasilje i destabilizaciju Bosne i Hercegovine"[1]
Bio je i potpredsjednik Demokratskog narodnog saveza (2018/20).
Oženjen je prof. dr sc. med Daliborkom Tadić (rođ. Milunović) i otac je tri djeteta. Po ocu vodi poreklo iz sela Vrhprača, sa planine Jahorine, odnosno iz Crne Gore, selo Smriječno - Piva odakle su Tadići doselili u okolinu Sarajeva, a po majci (rođ. Kapor) iz Hercegovine, selo Mirilovići, Bileća. Po vjeroispovjesti je pravoslavac.
U vrijeme aktivnog bavljenja advokaturom, u više mandata, bio je član Izvršnog odbora Advokatske komore Republike Srpske i predsjednik Zbora advokata regije Banja Luka.
Bio je član Predsjedništva Udruženja pravnika Republike Srpske i Skupštine Saveza Udruženja pravnika Srbije i Udruženja pravnika Republike Srpske.
Bio je novinar „Omladinskog radija“ Radio Sarajevo, TV „SA 3“ – trećeg programa TV Sarajevo, NRTV „Dobre vibracije“ Sarajevo, „S-kanal“ Pale, „Srpske-radio televizije“ Pale – Banja Luka.
Bio je pripadnik Vojske Republike Srpske. Kao novinar je u zarobljeništvu u Hrvatskoj i Herceg-Bosni proveo šest mjeseci (januar 1993 - juli 1993.), odakle je oslobođen nakon razmjene. Pred Vojnim sudom u Splitu izrečena mu je šestogodišnja kazna zatvora radi oružane pobune i obavještajno-propagandne djelatnosti uperene protiv Republike Hrvatske.
- Orden Njegoša III stepena, Republika Srpska (1999.).
- Orden Novomučenika bihaćko-petrovačkih, Srpska pravoslavna crkva Eparhija bihaćko-petrovačka (2021.).
- Plaketa Sveti Stefan, Predsjednik Republike Srpske (2006.).
- Zlatni znak Saveza logoraša Republike Srpske (2009.).
- Medaljon Skupštine Republike Albanije (2016.).
- Medaljon Narodne skupštine Republike Srpske (2023.).
- Kum Istočnog Sarajeva, Pala, Bijeljine i Doboja povodom krsnih slava posvećenih svecima zaštitnicima ovih gradova.
- ↑ „Kancelarija visokog predstavnika u BiH (OHR)”. Arhivirano iz originala na datum 2014-12-10. Pristupljeno 2009-05-10.
