Luigi Boccherini

Luigi Boccherini
Luigi Boccherini, Etienne Mazas, portretni crtež biste olovkom]]
Rođenje	(1743-02-19)19. 2. 1743. Lucca
Smrt	28. 5. 1805. (dob: 62) Madrid

Luigi Rodolfo Boccherini (Lucca, 19. februara 1743. – Madrid, 28. maja 1805.), talijanski klasicistički kompozitor i violončelist kojeg je muzika zadržala dvorski i galantni stil iako je sâm sazrijevao pomalo udaljen od velikih evropskih muzičkih centara. Boccherini je naširoko poznat po jednom svojem menuetu iz Gudačkog kvinteta u E-duru, op. 11, br. 5 (G 275) i Koncertu za violončelo u B-duru (G 482). Posljednje djelo dugo je bilo poznato po znatno izmijenjenoj verziji njemačkog violončelista i plodna aranžera Friedricha Grützmachera, no nedavno je vraćeno na originalnu verziju. Boccherini je komponirao nekoliko gitarskih kvinteta, uključujući Fandango (1798.) pod utjecajem španjolske muzike. Njegova biografinja Elisabeth Le Guin među Boccherinijevim muzičkim kvalitetama zabilježila je »zadivljujuću repetitivnost, afekciju za proširene pasaže s fascinantnim teksturama, ali gotovo bez melodijske linije, opsesiju mekom dinamikom, unikatno uho za sonoritet te neobično bogatu paletu introvertiranih i tugaljivih afekata«.

Luigi Boccherini uz violončelo. Nepoznati umjetnik (c. 1764–1767).

Glavni je predstavnik talijanske klasične komorne glazbe. Skladao je oko 400 djela, pretežno instrumentalnih (simfonije, koncerti, gudački kvarteti). Pridonio je izgrađivanju klasičnoga gudačkoga kvarteta, a uveo je u komornu glazbu sastav gudačkog kvinteta.

Reference

Luigi Boccherini na Wikimedijinoj ostavi