Crnogorsko-turski rat
Crnogorsko-turski rat 1876-1878 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Crnogorska zastava iz bitke kod Vučjeg dola, oštećena od turskih metaka. | |||||||||
| |||||||||
Sukobljene strane | |||||||||
Crna Gora | Osmansko carstvo | ||||||||
Komandanti i vođe | |||||||||
Nikola I Petrović Marko Miljanov |
Ahmed Muhtar-paša Osman paša Selim-paša | ||||||||
Snage | |||||||||
65.000 | 85.000 |
Crnogorsko-turski rat je bio je rat između Crne Gore i Otomanskog carstva koji se vodio između 1876. i 1878. Rat je okončan pobedom Crne Gore. U ratu je vođeno 6 većih i 27 manjih bitaka, a među njima je bila presudna bitka kod Vučjeg dola.
Ustanak u obližnjoj Hercegovini je izazvalo niz pobuna i ustanaka protiv Otomanskog carstva u Evropi. Crna Gora i Srbija su se složile da objave rat Turskoj 18. juna 1876, čime je počeo rat. Crnogorci, u savezu sa Hercegovcima su pobedili. Bitka koja je bila ključna za pobedu Crne Gore u ratu je bila bitka kod Vučjeg dola.
U 1877. Crnogorci su vodili teške bitke duž granice sa Hercegovinom i Albanijom. Knez Nikola I Petrović je preuzeo inicijativu i napao je turske snage koje su dolazile sa severa, juga i zapada. vojio je Nikšić (24. septembra 1877), Bar (10. januara 1878), Ulcinj (20. januara 1878), Grmožur (26. januara 1878) i Vranjinu i Lesendro (30. januara 1878)
Rat je okončan kada je Otomansko carstvo potpisala primirje sa Crnom Gorom u Jedrenu 13. januara 1878. Napredovanje Ruske Imperije ka Istambulu je primoralo Otomansko carstvo da potpiše mir, čime je na na belginskom kongresu priznata nezavisnost Crne Gore, Srbije i Rumunije, a teritoriija Crne Gore uvećana sa 4.405 km² na 9.475 km². Crna Gora je takođe dobila gradove Nikšić, Kolašin, Spuž, Podgoricu, Žabljak, Bar, kao i izlaz na Jadransko more.
- Bitka kod Vučjeg dola
- Bosansko-hercegovački ustanak
- Srpsko-turski rat
- Crnogorsko -turski rat 1852 i 1853
- Istočna kriza
- Sanstefanski mir
- Berlinski kongres