Balistička raketa kratkog dometa

Balistička raketa kratkog dometa (akr. SRBM, iz engl. short-range ballistic missile) je vrsta balističke rakete čiji domet iznosi do maksimalno 1000 km. Njihov minimalni domet najčešće je 300 km jer se one kraćeg dometa grupiraju pod taktičke balističke rakete, iako ove klasifikacije nisu strogo određene i ponekad se međusobno preklapaju. U modernoj vojnoj terminologiji, SRBM-ovi spadaju u širu grupu bojišnih balističkih raketa (do 3500 km), koja također uključuje i rakete srednjeg dometa (1000 – 3000 km), te dio raketa intermedijernog dometa (3000 – 3500 km). Balističke rakete kratkog dometa najčešće igraju ulogu u regionalnim tenzijama (korejske, južnoazijske i zapadnoazijske), između država čiji su međusobni ciljevi udaljeni do nekoliko stotina kilometara. U drugim slučajevima SRBM-ovi predstavljaju samo razvojni stepen k raketama većih dometa. Prva operativna raketa koju danas svrstavamo u kategoriju kratkog dometa je V-2, razvijena ranih 1940-ih od strane Nacističke Njemačke, iako je svojevremeno predstavljala raketu najvećeg dometa. Kasnije, tokom Hladnog rata, srodne i naprednije rakete razvijane su od strane Sjedinjenih Država i Sovjetskog Saveza, a njihovi programi vremenom će postati podlogom za sve preostale nacionalne projekte. Kristaliziranje klasifikacije na balističke rakete kratkog, srednjeg, intermedijernog i interkontinentalnog dometa pojavilo se kasnih 1950-ih i poslije, nakon razvoja potonjih tipova s najvećim dometom.