Arslanagića Most
Perovića Most | |
---|---|
Osnovni podaci | |
Država | Bosna i Hercegovina |
Entitet | Republika Srpska |
Opština/Općina | Trebinje |
Stanovništvo | |
Stanovništvo ((1991)) | 118 |
Geografija | |
Koordinate | 42°42′38″N 18°23′12″E / 42.7106°N 18.3867°E |
Ostali podaci | |
Pozivni broj | 059 |
Koordinate: 42° 42′ 38" SGŠ, 18° 23′ 12" IGD
Perovića Most je naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Trebinje koja pripada entitetu Republika Srpska. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 118 stanovnika.[1]
Selo se nalazi u Hercegovini.
Od kraja 12. stoljeća trebinjska oblast (Travunija) je u posjedu Nemanjića do 1373. godine, kada dolazi pod vlast Đurđa Balšića. U sastav bosanske srednjovjekovne države ušla je 1377. godine. Do 1392. godine Trebinje je bilo u vlasti Sankovića, a od tada do 1438. godine je u posjedu Pavlovića. Godine 1438. Stefan Vukčić je osvojio Trebinje. Radoslav Pavlović je vratio Trebinje pod svoju vlast 1439. godine, ali se u svojim primorskim posjedima više nije osjećao sigurnim. Godine 1441. ponudio je Dubrovčanima prodaju Trebinja. Te godine umire i Radoslav Pavlović. Ugovorom između vojvode Stjepana Vukčića i udovice Radoslava Pavlovića i sinova, 1442. godine, ostaci Pavlovićevih zemalja, među kojima je bilo i Trebinje, definitivno su prešli pod vlast Kosača.
Godine 1466. Trebinje dolazi pod osmansku vlast, a sredinom 16. stoljeća postaje sjedištem kapetanije.
Perovića most, oko kojeg će se razviti istoimeno naselje, je nastao u 16. stoljeću kao zadužbina Mehmed-paše Sokolovića, velikog vezira trojice sultana – Sulejmana Veličanstvenog, Selima II. i Murata III. Pisani tragovi iz 1575. godine, u kojima se spominje Mehmed-paša Sokolović, kao zadužbinar Arslanagića mosta, nalaze se u dubrovačkom arhivu, na talijanskom jeziku u knjizi „Lettere e comissioni di Levante XXXIII, folio 19“(2). (Čelić, 1969., str. 243.)
Most je, najvjerojatnije, dobio ime prema Arslan-agi, koji je došao iz Herceg Novog u Trebinje krajem 17. stoljeća i dobio od sultana dopuštenje da on i njegovi nasljednici naplaćuju mostarinu.
Izgradnjom hidroenergetskog sistema na rijeci Trebišnjici, uzvodno od Trebinja, most je bio potopljen i ležao je pod vodom godinu dana. Nakon pražnjena akumulacionog jezera, za dva mjeseca 1966. godine, izvršena je demontaža mosta, i prebačen je u centar Trebinja. Prglašen je za nacionalni spomenik kulture. [2]
Nacionalnost | 1991. |
Srbi | 103 |
Muslimani | 8 |
Hrvati | 4 |
Jugosloveni | 2 |
ostali | 1 |
Ukupno | 118 |
|
- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.
- ↑ „Nacionalni spomenik kulture”. Arhivirano iz originala na datum 2016-03-24. Pristupljeno 2016-03-25.