Abu Ubajda ibn al-Džarah
Za ostale osobe s istim imenom, v. Abu Ubajda.
Ebu-Ubejde Amir ibn El-Džerrah (Arapski: أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح), više poznat kao Ebu-Ubejde (Ubejdov otac), je bio jedan od desetorice ashaba kojima je obećan Dženet (Raj). Bio je komadant islamske vojske za vrijeme halife Omera ibn Hataba i jedan od Omerovih prijedloga za njegovog nasljednika na mjesto halife.
Ebu Ubejde je rođen 583. godine u kući Abdulaha ibn Džerraha, trgovca po zanimanju. Ebu Ubejde je pripadao plemenu Kurejšije. i prije prelaska na islam smatran je jednim od cjenjenih i moralnih ljudi iz plemena Kurejš.
Do 611. godine Muhammed je propovjedao Monoteizam stanovnicima Meke. Počeo je sa pozivanjem najbliže rodbine. Ebu Ubejde je primio islam samo dan nakon Ebu Bekra 611. godine.
Obzirom da je veoma rano primio Islam, bio je jedan od onih koji su prošli veoma težak period u Meki. Zlostavljanje prvih muslimana koje su doživljavali od oponenata islama je kuliminirao. Ebu Ubejde je bio jedan od grupe od 83 muškarca i 20 žena koje su emigrirali u Abesiniju.
Godine 622.godine nakon hidžre poslanika Muhammeda iz Meke u Medinu, Ebu Ubejde je također migrirao. Nakon što je došao u Meku, Muhammed je spojio porodice muhadžira i ensarija u jedna domaćinstva, tako da je spojio Ebu ubejdu sa Muazom ibn Džebelom. Živjeli su u miru i vjeri oko 1 godinu dok Kurejšije iz Meke nisu skupili vojsku radi napada na Medinu.
Godine 624, Ebu Ubejda je učestvovao u bitkama koje su se odigravale između Mekanskih Kurejšija i Medinskih Muslimanam u jednoj od tih bitaka Ebu Ubejda se borio protiv svoga oca koji je bio na strani Kurejšija. Ebu ubejda je u toku bitke izbjegavao oca, ali mu je otac spriječio put i Ebu Ubejda je bio prisiljen da ga ubije. Tim povodom je objavljen slijedeći Kur’anski ajet:
"Ne treba da ljudi koji u Allaha i u onaj svijet vjeruju budu u ljubavi sa onima koji se Allahu i Poslaniku Njegovu suprotstavljaju, makar im oni bili očevi njihovi, ili braća njihova, ili rođaci njihovi. Njima je on u srca njihova vjerovanje usadio i svjetlom Svojim ih osnažio, i on će ih uvesti u džennetske bašče kroz koje će rijeke teći, da u njima vječno ostanu. Allah je njima zadovoljan, a i oni će biti zadovoljni Njime. oni su na Allahovoj strani, a oni na Allahovoj strani će, sigurno, uspjeti." (Kur'an 55:22)
Godine 625. je učestvovao u Bici kod Uhuda u kojoj su Mušrici na čelu sa tada, mušrikom Halid ibn Velidom pobjedili muslimansku vojsku. U toj bici je Ebu Ubejda izgubio dva prednja zuba, vadeći zubima komadiće oklopa koji su se zabili u lice Muhammeda
Učestvovao je u skoro svim bitkama koje su muslimani vodili u početku, čak je zapovjedao vojskom koju je oformio Muhammed u 628 godini gdje je bio zapovjednik Omeru i Ebu Bekru.
Na putu prema Siriji gdje je putovao sa halifom Omerom je došla vijest o Kugi koja je izbila u Iraku i Siriji. Omer se vratio sa granice predlažući i Ebu Ubejdi isto, međutim vojska Ebu Ubejde je bila već u Siriji i Ebu Ubejda mu je uzvratio “ Zar bježiš od Allahove odredbe, o Omere?” Omer mu je uzvratio: razočaran :”da mi je neko drugi to rekao nebi se čudio…da, bježim od Allahove odredbe ka Allahovoj odredbi”. Halifa nije otišao u Siriju jer je Poslanik prije naredio da se ne ulazi u mjesto u koje je izbila kuga a da se ne izlazi iz mjesta u kojemu se zadesilo prilikom izbijanja kuge. Ebu Ubejde se vratio svojoj vojsci koja je bila u mjestu Emesa u Siriji . Nekoliko puta mu je Halifa slao pismo sa savjetima a poslije i naređenjima da napusti Siriju, na šta mu je Ebu Ubejde uzvraćao da je njegova vojska uvijek bila uz njega poslušna, i da ih ne želi ostaviti. Ubrzo nakon toga Ebu Ubejde je obolio od kuge.
Kada mu se smrt približila, skupio je svoju vojsku i održao slijedeći govor:
“Dozvolite mi da vas posavjetujem, ako me poslušate bit ćete na Pravom Putu; obavljajte molitvu, postite mjesec Ramazan, udjeljujte siromasima, obavljate Hadž i Umru, ostanite jedinstveni i budite poslušni svojim pretpostavljenim, šta god da vam narede. Ne dozvolite da vas ovaj prolazni svijet zavede jer znajte, i da živite hiljadu godina opet ćete doći u stanje u kojemu se ja sada nalazim. Neka je Mir s vama i Milost Božija”.
Zatim je ostavio Muaza ibn Džebela kao svoga nasljednika
Umro je 639. godine.
