Abschied von gestern
| Abschied von gestern | |
|---|---|
| Režija | Alexander Kluge |
| Producent | Alexander Kluge Heinz Angermeyer |
| Scenario | Alexander Kluge |
| Predložak | Anita G., poglavlje knjige Lebensläufe; autor: Alexander Kluge |
| Uloge | |
| Fotografija | Edgar Reitz Thomas Mauch |
| Montaža | Beate Mainka-Jellinghaus |
| Studio | Kairos Film Independent Film |
| Datum(i) premijere | 5. 9. 1966 (Venecija)
|
| Trajanje | 88 min. |
| Zemlja |  Zapadna Njemačka |
| Jezik | njemački |
Abschied von gestern (sh. Zbogom jučer(ašnjici)) je zapadnonjemački crno-bijeli igrani film snimljen 1966. godine u režiji Alexandera Klugea. Temelji se na Klugeovoj noveli Anita G. iz zbirke Lebensläufe, a koja je, pak, bila inspirirana stvarnim slučejem iz crne kronike Protagonistica, čiji lik tumači Kluegova sestra Alexandra Kluge, je djevojka koja je zajedno sa roditeljima emigrirala iz Istočne Njemačke na Zapad, a radnja prikazuje njene, uglavnom neuspješne, napore da se prilagodi novom životu, što će je navesti da počne činiti krivična djela.
Kluge je nekoliko godina bio jedan od potpisnika, odnosno pokretača Oberhausenskog manifesta koji se zalagao za napuštanje "uštogljenih" konvencija tadašnje zapadnonjemačke kinematografije. Abschied von gestern se smatra prvim cjelovečernjim ostvarenjem napravljenim u skladu s njegovim načelima. To se prije svega odrazilo kroz eksperimentalne tehnike, velikim dijelom slične francuskom Novom valu, a što je uključivalo ne-linearnu narativnu strukturu, dokumentarne prizore, iznenandne voiceover naracije i sl. Film je premijerno prikazan na venecijanskoj Mostri gdje je osvojio Specijalnu nagradu žirija. Danas ga se često naziva prvim ostvarenjem tzv. Novog njemačkog filma, iako će taj pokret postati poznat tek u sljedećoj deceniji.
- Abschied von gestern na sajtu IMDb
- Abschied von gestern na filmportal.de (de)
- Abschied von gestern Arhivirano 2016-03-04 na Wayback Machine-u Essay auf filmzentrale.de
- Was hat sich denn überhaupt verändert? – Momente des deutschen Films (V) in der FAZ, 14. März 2010
