914
(Preusmjereno sa stranice 914.)
- Ovo je članak o godini 914.
| Milenijum: | 1. milenijum |
|---|---|
| Vjekovi: | 9. vijek – 10. vijek – 11. vijek |
| Decenija: | 880-e 890-e 900-e – 910-e – 920-e 930-e 940-e |
| Godine: | 911 912 913 – 914 – 915 916 917 |
| Gregorijanski | 914. (CMXIV) |
| Ab urbe condita | 1667. |
| Islamski | 301–302. |
| Iranski | 292–293. |
| Hebrejski | 4674–4675. |
| Bizantski | 6422–6423. |
| Koptski | 630–631. |
| Hindu kalendari | |
| • Vikram Samvat | 969–970. |
| • Shaka Samvat | 836–837. |
| • Kali Yuga | 4015–4016. |
| Kineski | |
| • Kontinualno | 3550–3551. |
| • 60 godina | Yang Drvo Pas (od kineske Ng.) |
| Holocenski kalendar | 10914. |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
Godina 914. (CMXIV) bila je redovna godina koja počinje u subotu u julijanskom kalendaru.
- 2. 1. – Ordoño II, kralj Galicije, preuzima prijestolje Leona nakon smrti svog brata Garcíje. Dvor smješta u León.[1]
- 12. 1. – Ahmad II Samani, samanidski princ Buhare je ubijen, nakon čega ga nasljeđuje njegovi 8-godišnji sin Nasr ibn Ahmad, pri čemu stvarnu vlast kao regent preuzima vezir Abu ’Abd-Allah al-Jaihani. Abasidi nastoje iskoristiti interregnum kako bi ponovno pod svoj nadzor stavili Sistan, ali bez uspjeha.[2]
- 6. 2. – Fatimidski general Husaba iz berberskog plemena Kutama zauzima grad Barqah (Benghazi).[3]
- februar - U Bizantu počinje regenstvo Zoje Karbonopsine, majke malodobnog cara Konstantina VII, koja je prisiljena boriti se za prevlast sa patrijarhom Nikolom Mistikom (regenstvo će biti okončano 920).[4]
- mart ili april – Ivan X nasljeđuje Landa kao 122. papa.
- 11. 7. – al-Qa'im, sin fatimidskog kalifa Ubayd Allah al-Mahdija napušta prijestolnicu Raqqada u nastojanju da osvoji Egipat.[3]
- 27. 8. – Hubasa, nakon što je porazio egipatske trupe kod al-Hanniyyae, zauzima Aleksandriju; usprkos toga Tekin, abasidski guverner Egipta, se odbija predati i traži pojačanja koja u Egipat dolaze u septembru.
- leto - Bugarski car Simeon I napada Vizantiju i zauzima Jedrene - carica majka Zoe ga ubedila da ga vrati.
- 6. 11. – Al-Qaim zajedno sa svojom vojskom ulazi u Aleksandriju.[3]
- decembar – Fatimidska vojska pod Husabom napušta Aleksandriju kako bi dovršila osvajanje Egipta, dok je izdaleka prati vojska Al-Qaima. Abasidske trupe uspijevaju obraniti Fustat pri čemu berberska konjica trpi teške gubitke od turskih strijelaca u abasidskoj službi.[3]
- Bizant s Bugarima vodi teške borbe za strateški važan grad Adrijanopolj koji nekoliko puta prelazi iz ruke u ruku.
- Igor Rjurikovič pobedio Drevljane i povisio im danak.
- U al-Andalusu velika suša dovodi do strahovite gladi na Iberijskom poluotoku koja će se nastaviti u 915.[5] U međuvremenu omejadski kalif Abd al-Rahman III, nastojeći centralizirati područja pod svojom vlašću, zauzima Sevillu koja je dotada bila pod vlašću klana Banu Hajjaj.[6].
- Arapi nakratko povratili Barcelonu.
- Nakon smrti Gourmaëlona Vikinzi osvajaju Bretanju.
- Na obalama engleske rijeke Avon osnovan grad Warwick.
- Irska trpi teške napade Vikinga. Vikinzi na obalama rijeke Suir obnavljaju naselje, koje će kasnije postati prvi irski grad po imenu Waterford.
- U Indiji počinje vladati Indra III, Rashtrakuta kralj Malkheda.[7].
- U Kini je nakon dugo vremena obnovljen i ponovno nastanjen Nanjing, od koga će nastati suvremeni grad.
- 12. 1. - Ahmad Samani, emir Samanida
- Papa Lando
- Garcia I od Leona (* ca. 871)
- Ibn Haušab, misionar ismailita
- ↑ Ch Paquis, Louis Dochez Histoire d'Espagne Béthune et Plon, 1844
- ↑ Joel L. Kraemer Philosophy in the renaissance of Islam : Abū Sulaymān Al-Sijistānī and his circle Brill Archive, 1986 ISBN 978-90-04-07258-9
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Heinz Halm The empire of the Mahdi, Partie 1, Volume 26 BRILL, 1996 ISBN 978-90-04-10056-5
- ↑ Louis Bréhier (1946). „Vie et mort de Byzance”. u: Albin Michel. Paris: bibliotheque.uqac.ca. str. 596.
- ↑ Rucquoi, Adeline (1993). Histoire médiévale de la Péninsule ibérique. Paris: Seuil. str. 85. ISBN 2-02-012935-3.
- ↑ Picard, C. (2000) Le Portugal musulman (VIIIe-XIIIe siècle). L'Occident d'al-Andalus sous domination islamique. Paris: Maisonneuve & Larose; pp.54.
- ↑ Ancient India Par R.C. Majumdar Motilal Banarsidass Publ., 1994 ISBN 978-81-208-0436-4
