216
Idi na navigaciju
Idi na pretragu
Ovaj članak je o o godini 216.. Za broj 216, v. 216 (broj).
| Milenijum: | 1. milenijum |
|---|---|
| Vjekovi: | 2. vijek – 3. vijek – 4. vijek |
| Decenija: | 180-e 190-e 200-e – 210-e – 220-e 230-e 240-e |
| Godine: | 213 214 215 – 216 – 217 218 219 |
Karakaline terme (rekonstrukcija iz 1899.)
| Gregorijanski | 216 CCXVI |
| Ab urbe condita | 969 |
| Islamski | 419 BH – 417 BH |
| Iranski | 406 BP – 405 BP |
| Hebrejski | 3976 – 3977 |
| Bizantski | 5724 – 5725 |
| Koptski | -68 – -67 |
| Hindu kalendari | |
| - Vikram Samvat | 271 – 272 |
| - Shaka Samvat | 138 – 139 |
| - Kali Yuga | 3317 – 3318 |
| Kineski | |
| - Kontinualno | 2852 – 2853 |
| - 60 godina | Yang Vatra Majmun (od kineske N. g.) |
| Holocenski kalendar | 10216 |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
Godina 216. (CCXVI) bila je prijestupna godina koja počinje u ponedjeljak u julijanskom kalendaru. U svoje vrijeme je bila poznata kao Godina konzulstva Sabina i Anulina (ili, rjeđe, godina 969. Ab urbe condita). Oznaka 216. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji[uredi - уреди | uredi izvor]
Rimsko Carstvo[uredi - уреди | uredi izvor]
- U Rimu dovršene Karakaline terme, građevina koja osim javnih kupališta (Thermae) sadrži čitaonice, auditorijume, trkališta i javne vrtove; smatra se posljednjom monumentalnom građevinom antičkog Rima.
- Rimski car Karakala odlučuje slijediti primjer svog historijskog uzora Aleksandra i pokrenuti veliki osvajački pohod na Istok. Kako bi za njega stekao povod, navodno pristaje na partsku bračnu ponudu; kada partska princeza dođe u njegov logor radi vjenčanja, daje je pogubiti zajedno sa cijelom svitom i svatovima.
- Nakon što je isprovocirao rat sa partskim kraljem Artabanom, Karakala sa svojom vojskom prelazi Tigris, uništava gradove i pustoši partske kraljevske grobnice u Arbeli. Nakon toga rimska vojska ulazi u Armeniju koja je pripojena Carstvu. Karakala maršira kroz Adijabenu i Mediju, prezimiće u Edesi[1].
- Mitraizam se iz Perzije širi među rimskim vojnicima koji služe u Aziji.
- U Leptis Magni dovršena izgradnja bazilike koju je naručio Septimije Sever.
Azija[uredi - уреди | uredi izvor]
- Kraj dinastije Han: Kineski gospodar rata Cao Cao, formalno kancelar Xiana, cara dinastije Han, službeno preuzima titulu kralja Weija.
Rođenja[uredi - уреди | uredi izvor]
- c. - Mani, osnivač maniheizma († 274)
- Fu Qian, general Kraljevine Shu (u. 263)
Smrti[uredi - уреди | uredi izvor]
- Sveti Klement Aleksandrijski (približni datum)
- Sveti Narcis iz Jeruzalema (približni datum)
- Cui Yan (r. 163)
- Huo Jun, kineski vojskovođa u službi Liu Beija
- Mao Jie, ministar pod Cao Caom
- Zhang Lu, general dinastije Han
- c. 200 - 216 - Galen, lekar, hirurg, filozof (* 129)
Reference[uredi - уреди | uredi izvor]
- ↑ Kevin Butcher (2003). Roman Syria and the Near East. Getty Publications. str. 50–. ISBN 978-0-89236-715-3. http://books.google.com/books?id=YJPn3-rRjC0C&pg=PA50.
