Vera Miščević
| VERA MIŠČEVIĆ | |
|---|---|
| Datum rođenja: | 7. april 1925. |
| Mesto rođenja: | Belegiš, kod Stare Pazove, Kraljevina SHS |
| Datum smrti: | 10. oktobar 1944. |
| Mesto smrti: | Zvečka, kod Obrenovca, Srbija |
| Profesija: | borac |
| Član KPJ od: | 1943. |
Vera Miščević (1925-1944), partizanka, borac Trećeg bataljona Treća vojvođanske brigade i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi kod]
Rođena je 7. aprila 1925. godine u selu Belegišu, kod Stare Pazove. Posle završene osnovne škole, ostala je kod kuće i bavila se kućnim i poljskim radovima.
Za vreme Drugog svetskog rata, Vera se priključila u rad skojevske organizacije i bila jedna od najistaknutijih skojevki u Belegišu. Kada su joj 1943. godine Nemci streljali oca Špiru, Vera je napustila selo i pristupila u Fruškogorski NOP odred, gde je upućena na kurs za bolničarku[1]
Posle svega nekoliko dana provedenih na kursu, Vera je odlučila da se vrati u četu i bude borac. Zajedno sa velikim brojem, sremskih partizana, prešla je u istočnu Bosnu i tamo učestvovala u nizu borbi. Posebno se istakla u borbi na Čelicama, kada je samoinicijativno povela borce na juriš i iznenadila neprijatelja. U borbi kod Vlasenice, njen bataljon je bio napadnut sa dve strane od strane nemačkih tenkova i artiljerije. Pošto su se borci povukli, na brisanom prostoru ostao je jedan ranjeni partizan. Dok su se ostali borci kolebali ko će se vratiti po ranjenog druga, Vera je istrčala iz zaklona i spasila ranjenika.
U borbama na putu Zvornik-Tuzla, kod Bunarice, njen bataljon je vodio tešku borbu protiv jakih nemačkih snaga. Broj ranjenih boraca se stalno povećavao, a do njih se teško moglo doći, zbog jake nemačke mitraljeske vatre. Vera se ponovo odlučila da spasi ranjenike. Puzeći po zemlji, uz jaku vatru partizanski paljbu, spasila je četrnaest ranjenih boraca i dva puškomitraljeza.
Prešavši, iz Bosne, u Srbiju Treća vojvođanska NOU brigada, u kojoj je bila i Vera Miščević, učestvovala je, u sastavu Dvanaestog vojvođanskog korpusa NOVJ, u operacijama za oslobođenje Beograda. Brigada je prodirala desnom obalom Save ka Beogradu. U teškim borbama prilikom zauzimanja Obrenovca, 10. oktobra 1944. godine, kod sela Zvečka, Vera je poginula od hica iz tenkovskog topa.
Sahranjena je na Groblju oslobodilaca Beograda 1944. Osnovna škola u njenom rodnom selu, Belegišu, nosi njeno ime, a ispred škole joj je 1974. godine podignut spomenik.[2]
Za narodnog heroja proglašena je 27. novembra 1953. godine.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Narodni heroji Jugoslavije, "Mladost", Beograd 1975. godine
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ „Leksikon yu mitologije: Narodni heroji Vojvodine”. Arhivirano iz originala na datum 2008-06-16. Pristupljeno 2010-04-10.
- ↑ „Сајт основне школе „Вера Мишћевић“”. Arhivirano iz originala na datum 2009-03-28. Pristupljeno 2009-03-28.